[b]Literatura faktu[/b]
Basil Kerski, „Homer na placu Poczdamskim. Szkice polsko-niemieckie”
(Wydawnictwo UMCS)
– zbiór esejów szefa wydawanego w Berlinie miesięcznika „Dialog”. Żródło wiedzy o toczonych w Niemczech sporach, choćby wokół biografii Grassa, jak i świadectwo intelektualnego rozwoju berlińczyka o polsko-irackich korzeniach.
[srodtytul]Hanna Macierewicz - historyk, IBL PAN[/srodtytul]
[b]Fikcja literacka[/b]
Carsten Jensen „My, topielcy”
(W.A.B.)
– saga rodzinna, której bohaterami są cztery pokolenia żeglarzy – mieszkańców portowego miasta Marstal. Atmosfera powieści Marqueza przeniesiona do Danii. A w tle historia tego kraju od wojny w obronie Szlezwiku-Holsztynu w 1848 roku do kapitulacji Niemiec w maju 1945 roku.
[b]Literatura faktu[/b]
Joanna Siedlecka „Kryptonim »Liryka«. Bezpieka wobec literatów”
(Prószyński i S-ka)
– autorka na podstawie dokumentów opisuje działania władzy wobec literatów w okresie PRL oraz fakty świadczące o współpracy z SB pisarzy i publicystów tego okresu, m.in. Odojewskiego, Koźniewskiego, Kuśniewicza, Sadkowskiego, Kabatca. Lektura szokująca, ale i obowiązkowa.
[srodtytul]Dariusz Nowacki - krytyk literacki[/srodtytul]
[b]Fikcja literacka[/b]
Jean-Marie Gustave Le Clézio „Afrykanin”
(Cyklady)
– spośród książek składających się na wysyp po tegorocznym Noblu pozycja bodaj najciekawsza. Przejrzyście napisana opowieść autobiograficzna zawierająca m.in. przenikliwy portret ojca pisarza.
[b]Literatura faktu[/b]
Joanna Siedlecka „Kryptonim »Liryka«. Bezpieka wobec literatów”
(Prószyński i S-ka)
– lektura obowiązkowa dla historyków literatury i badaczy kultury polskiej po Jałcie. Rzecz tę można czytać całkiem „po ludzku” jako opowieść o sile i słabości charakteru, odwadze i tchórzostwie. Bardzo pouczająca lektura.
[srodtytul]Mariusz Cieślik - pisarz, publicysta „Newsweeka”[/srodtytul]
[b]Fikcja literacka[/b]
Zbigniew Herbert „Wiersze zebrane”
(a5)
– wielkie podziękowania dla Ryszarda Krynickiego za ciężką pracę nad zebraniem wszystkich utworów Herberta opublikowanych w książkach oraz czasopismach, a także sześciu niepublikowanych (to prawdziwa sensacja). Lektura obowiązkowa, książka, którą należy postawić obok autorskiego wyboru „89 wierszy”.
[b]Literatura faktu[/b]
Maria Sapieżyna „Moje życie, mój czas”
(Wydawnictwo Literackie)
– trudno powiedzieć, że wspomnienia 100-letniej arystokratki to wybitna książka, ma raczej urok XIX-wiecznej ramoty. A jednak zapada w pamięć, przede wszystkim z powodu niesamowitego epizodu okupacyjnego. Sapieżyna jako szpieg miała pośredniczyć w zawarciu separatystycznego pokoju między Włochami a aliantami.
[srodtytul]Janusz Odrowąż-Pieniążek - pisarz, dyrektor Muzeum Literatury[/srodtytul]
[b]Fikcja literacka[/b]
Kazimierz Orłoś „Letnik z Mierzei”
(Wydawnictwo Literackie)
– świetnie napisana nieduża powieść sięgająca do zgrzebnych czasów stalinowskich, wielopłaszczyznowa, bez przerysowań. Od strony warsztatowej jakże daleko odbiega od naszej powszedniej produkcji prozatorskiej.
[b]Literatura faktu[/b]
Marek Miller „Uczta grudniowa 1840 r., czyli dwóch na słońcach swych przeciwnych Bogów”
(Studio Marka Łebkowskiego)
– przejrzyście zredagowana i pięknie wydana książka o słynnej uczcie w Paryżu, gdzie starli się improwizacjami poetyckimi Słowacki z Mickiewiczem. Z zestawionych relacji wielu świadków wyłania się jej obraz bodajże prawdziwy.
[srodtytul]Tomasz Zbigniew Zapert - reportażysta, publicysta[/srodtytul]
[b]Fikcja literacka[/b]
Monika Borek, Marcin Bruczkowski „Radio Yokohama”
(Rosner & Wspólnicy)
– japońszczyznę nad Wisłą reprezentują sushi bistra oraz... Marcin Bruczkowski, który po raz trzeci osadza akcję powieści – napisanej razem z urodziwą literacką debiutantką – w Kraju Kwitnącej Wiśni. Rozpisaną na głosy prozę pochłania się łapczywie.
[b]Literatura faktu[/b]
Joanna Siedlecka „Kryptonim »Liryka«. Literaci wobec bezpieki”
(Prószyński i S-ka)
– „Józef Czapski to idiociejący, acz sympatyczny staruszek. Jedynym przyjacielem Jerzego Giedroycia jest pies” – relacjonowała SB Agnieszka Osiecka, jedna z bohaterek tej odkrywczej, niezwykle wartościowej i solidnie udokumentowanej (IPN) pracy.
[srodtytul]Karol Maliszewski - poeta, krytyk literacki[/srodtytul]
[b]Fikcja literacka[/b]
Konrad Góra „Requiem dla Saddama Husajna i inne wiersze dla ubogich duchem”
(„Rita Baum”)
– jeżeli macie dość przewidywalnej poezji, a chcecie zanurzyć się w coś nieobliczalnego, to zapraszam w podróż po obrzeżach jedynej prawdy, jaka pozostała dzisiaj młodemu poecie. Mówię o prawdzie dziecięcego buntu i towarzyszącej mu dojrzałej wściekłości.
[b]Literatura faktu[/b]
Jarosław Borowiec „Zadura. Ścieżka wiersza”
(Towarzystwo Przyjaciół Puław)
– Zadura w całej pełni: od dziesięciolatka w palcie, pilotce i na rowerze do posiwiałego przywódcy ważnego nurtu młodej poezji. W fotkach, rozmowach i syntetycznych szkicach. Rzecz zgrabna, mądra i konieczna nie tylko dla historyków literatury najnowszej.
[srodtytul]Maciej Urbanowski - krytyk literacki, „Arcana”[/srodtytul]
[b]Fikcja literacka[/b]
Stanisław Miłaszewski „Poezje”
(Wydawnictwo Literackie)
– Miłaszewskiego nie wydawano w PRL pewnie dlatego, że był senatorem w II RP i endeckim konserwatystą. Za życia wydał tylko jeden, za to legendarny, tom wierszy „Gest wewnętrzny” (1911). W poezji był klasykiem ewoluującym od dekadentyzmu i dandyzmu ku katolicyzmowi.
[b]Literatura faktu[/b]
Sławomir Cenckiewicz „Sprawa Lecha Wałęsy”
(Zysk i S-ka)
– popularna wersja głośnej pracy „SB a Lech Wałęsa” Cenckiewicza i Gontarczyka, bogatsza o fragmenty przypominające i analizujące brutalne ataki na jej autorów. W sumie pasjonujący, acz gorzki thriller polityczny: o Wałęsie, komunizmie, przemocy i długim cieniu PRL.
[srodtytul]Jan Tomkowski - profesor historii literatury, IBL PAN[/srodtytul]
[b]Fikcja literacka[/b]
Konfucjusz „Dialogi”
(Wydawnictwo Hachette)
– arcydzieło klasycznej literatury chińskiej (tytuł oryginalny „Lun Yu”), w dodatku w wersji dwujęzycznej, w futerale i z zakładką. Radość dla oka, rozkosz dla intelektu!
[b]Literatura faktu[/b]
Joanna Siedlecka „Kryptonim »Liryka«. Bezpieka wobec literatów”
(Prószyński i S-ka)
– to nie jest lektura przyjemna, ani dla winnych, ani dla pokrzywdzonych. Ale niezbędna, by zrozumieć, jak było – i jak jest...