Lista ciekawych nazwisk

1992

Pierwszy konkurs doszedł do skutku dzięki zapałowi i talentom organizacyjnym Marii Fołtyn, którą wsparła Agencja Artystyczna Filharmonii Narodowej. W gmachu tej instytucji odbyły się przesłuchania. Zgłosiło się prawie 250 chętnych, zakwalifikowano 106 osób, w tym 43 Polaków. Swego rodzaju pułapką był program. Nie wystarczał piękny głos i popis w kilku ariach (w tym jednej z oper Moniuszki). Równorzędną rolę odgrywały pieśni (sześć obowiązkowych, w tym co najmniej jedna Moniuszki i jedna Chopina).

Wśród uczestników było wielu dobrze dziś znanych śpiewaków: Katarzyna Nowak, Janusz Ratajczak, Rafał Songan, Leszek Świdziński, Małgorzata Walewska, Mikołaj Zalasiński, Agnieszka Zwierko. Jury najwyżej oceniło Urszulę Kryger (I nagroda) i Barbarę Dobrzańską (II nagroda), która potem wyjechała z kraju i odnosi sukcesy w Niemczech, a także Marcina Bronikowskiego i Adama Zdunikowskiego (ex aequo III lokata). Laureatami zostali też: Josefina Costa di Fabio z Urugwaju, Andriej Spiechow z Rosji i baryton Andrzej Szkurhan z Ukrainy, który przez pewien czas był obecny na niemal wszystkich polskich scenach.

1995

Do drugiej edycji napłynęło 248 zgłoszeń, wybrano 114 kandydatów. Najefektowniej zaprezentowała się ekipa Ukrainy, w dziewiątce finalistów znalazło się aż pięciu jej przedstawicieli. Jury doceniło Natalię Jutesz (III nagroda), choć wyżej oceniono Carę O'Sullivan z Irlandii oraz Kyung-Hye La z Korei Południowej. Podczas przesłuchań rozbłysły talenty Daniela Borowskiego i Mariusza Kwietnia. Dotarli do finału, potem ruszyli w świat po sukcesy. Carę O'Sullivan można dziś usłyszeć w irlandzkich i angielskich produkcjach operowych.

1998

Konkurs przeniósł się do gmachu Teatru Wielkiego - Opery Narodowej. Startowało 117 uczestników z 23 państw, ale tę edycję zdominował talent 21-letniej studentki z Wrocławia, Aleksandry Kurzak. Od pierwszego etapu stała się faworytką publiczności, zyskała uznanie jurorów. Wyprzedziła Elenę Wiszniewską z Ukrainy, Katarzynę Trylnik i Guo Ling Li z Chin. Wśród mężczyzn triumfował Jacek Janiszewski, nagrody zdobyli też Michaił Gubskij z Rosji oraz Andriej Romanienko z Ukrainy.

2001

To była również edycja szczęśliwa dla Polaków, bo I nagrody otrzymali Monika Walerowicz-Baranowska i Tomasz Kuk (obecnie etatowy nasz Jontek), który wyprzedził Tomasza Krzysicę.

Do przesłuchań stanęło aż 155 uczestników, do II etapu od razu dopuszczono 22 osoby, które otrzymały nagrody na innych konkursach. Pomysł nie sprawdził się, prezentowali często poziom niższy niż mniej utytułowani młodzi śpiewacy. Laureatami zostali także: tenor Daniił Sztoda – obecnie solista petersburskiego Teatru Maryjskiego, występujący na wielu scenach europejskich, a także Anna Kiknadze, Jekaterina Sołowiowa z Rosji i Bixia Wu z Chin.

2004

Po raz pierwszy wśród 116 uczestników z 17 krajów znalazł się artysta godzien Grand Prix. Otrzymał je baryton z Białorusi Władymyr Moroz. I na dodatek miał niewielu ustępujących mu rywali, ponieważ poziom był wyjątkowo wysoki. Moroz jest teraz cenionym solistą petersburskiego Teatru Maryjskiego.

Szczególne powody do zadowolenia mieli Rosjanie. Nagrody zdobyli bowiem Wiktoria Jastriebowa, Michaił Koleiliszwili i Ilia Bannik. Hegemonii głosów ze Wschodu przeciwstawiły się: Afroamerykanka z USA Lorraine Hinds, o której niewiele dziś wiadomo (I nagroda) i Ewa Biegas (III nagroda).

2007

Ta edycja była zdecydowanie mniej ciekawa. Wskutek zmian w kierownictwie Opery Narodowej przygotowania rozpoczęto zbyt późno, więc zgłosiło się za dużo przypadkowych kandydatów.

Wśród 117 uczestników z 19 krajów znów najwyżej oceniono Rosjan: Oksanę Sziłową i Aleksieja Markowa. Laureatami zostali też: Kristina Kapustynska z Ukrainy, Małgorzata Olejniczak i Rafał Bartmiński.

Baryton Aleksiej Markow to obok Aleksandry Kurzak najbardziej znany w świecie laureat Konkursu Moniuszkowskiego. Regularnie występuje w nowojorskiej Metropolital, Operze w Zurychu czy Staatsoper w Monachium.