Świat pachnie mandarynkami

[b]Jak to jest z twoją płytą – słuchać jej w butach czy bez butów?[/b]

[b]Marika:[/b] Pierwszej części w butach, drugiej – bez. Każdy ma swoje problemy, z którymi musi sobie radzić. Piosenka „Buty”, od której wziął się tytuł albumu, jest rodzajem motywatora, by pchnąć życie do przodu. Na pierwszym krążku dużo jest tekstów podnoszących na duchu. Mówię w nich „załóż buty, weź się w garść, wyjdź z domu, odetchnij pełną piersią i zobacz wszystko z szerszej perspektywy!”. Druga część albumu to zaproszenie: „zrzuć buty i tańcz!”.

[b]Debiut – „Plenty” – powstawał bardzo długo. Teraz było szybciej. [/b]

Kiedy porównuję „Plenty” z „Shoes On/Shoes Off”, mam wrażenie, że to ta druga płyta jest bardziej wychuchana, mimo że powstała zaledwie w cztery miesiące.

[b]Zaryzykowałaś zabawę z elektronicznymi brzmieniami. To kwestia mody?[/b]

„Plenty” było tak organiczne z prostego powodu. Tworzone na komputerze podkłady, które dostawałam od przyjaciół, brzmiały często jak wersje demo. Trzeba je było wzbogacić o żywe granie. Tak zrobiliśmy. W przypadku nowej płyty chciałam wrócić do moich dancehallowych korzeni, postawiłam bardziej na elektronikę. Teraz przekładamy to wszystko na instrumenty, żeby grać koncerty. Na koncertach te piosenki będą więc inne…

[b]

To dobrze. Chyba nikt podczas koncertu nie oczekuje wiernego odtworzenia wersji studyjnych?[/b]

Mnie także wydaje się, że to atut. W końcu jeśli ktoś chce słuchać za każdym razem identycznego wykonania, włącza sobie płytę. Ja nie gram z playbacku, więc każde wykonanie jest inne. W niektórych kompozycjach na przykład jest wykorzystanych pięć różnych instrumentów klawiszowych. By odtworzyć to brzmienie, musielibyśmy część instrumentów emitować z komputera, czego robić nie chcemy.

[b]

Teraz oprócz towarzyszących ci instrumentalistów jest chórek, są tancerki… [/b]

Nasz pełny koncertowy skład to dziesięć osób. Oczywiście nie zawsze jest miejsce dla wszystkich, dlatego jeśli występujemy w małym klubie, przygotowujemy coś, co nazwałam „live-actem”. Najchętniej pojawiamy się jednak całą ekipą, wtedy koncert to kompletny show.

[b]W piosence „Esta Festa” wymieniasz imiona tancerek i wyliczasz kroki, jakie wykonują…[/b]

I one naprawdę w czasie koncertów to robią! Zarówno Ula „Afro” Fryc, jak i Ola „Twiggy” Szlaga należą do absolutnej polskiej czołówki. Nie udają, że tańczą dancehall. Znają najnowsze, modne na Jamajce kroki, wygrywają konkursy.

[b]

Twoja płyta ma dużo kobiecej energii, co najlepiej słychać w piosence „Filifionka”. Daleko ci jednak do haseł typu „siusiajmy na stojąco”. Nie jesteś raczej wojującą feministką?[/b]

Tak… Lejeczki do siusiania na stojąco to dla mnie o jeden most za daleko. Piosenka „Filifionka” to jednak takie spojrzenie z typowo kobiecego punktu widzenia na różne sytuacje, które się nam z męskiej strony przytrafiają, a nie mamy na nie ochoty. Dostaję dużo sygnałów od fanek, że to taki trochę ich babski hymn...

[b]Z drugiej strony są numery z zupełnie inną energią, mocno uduchowione jak „Selah”. [/b]

„Selah” to bardziej modlitwa niż piosenka. Mówi, że Bóg jest siłą i ucieczką w trudnościach. Choćby góry wpadały do mórz, a nam totalnie odechciewało się żyć, mamy oparcie. Zaśpiewałam ten utwór, bo i mnie zdarzają się sytuacje, z którymi trudno jest sobie samemu poradzić. Mimo wszystko wiem, że życie jest piękne, a świat pachnie mandarynkami.

[b]Skąd wziął się pomysł, żeby nagrywać piosenkę takiego zespołu jak Ace Of Base?[/b]

Wyobraź sobie, że urodziłam się w roku 80., muzyka Ace Of Base przydarzyła się w czasach mojego późnego dzieciństwa, wywołując wówczas totalny szał. Jako dziecko kocha się artystów „silnych”, „ostatecznych” i „monumentalnych”. Dzieci lubią proste, wpadające w ucho melodie. I ja wtedy przepadałam za Ace Of Base! Oczywiście to plastik, zimne szwedzkie brzmienie. Ale „All That She Wants” uważam za dobrą piosenkę nagraną w złych czasach. Postanowiliśmy więc zademonstrować jej urodę, pozbawić eurowizyjnego sznytu, pokazać reggae’owy „drive”.

[b]Wracasz do dziecięcych fascynacji. Do późniejszych wyborów także?[/b]