Reklama
Rozwiń
Reklama

Carrie Fisher pokonała nałóg i walczy z chorobą

Poznała słodki smak triumfu i gorycz klęski. Carrie Fisher, córka sławnych rodziców, gwiazda przełomu lat 70. i 80., długo zmagała się z uzależnieniem od narkotyków i alkoholu. Od kilku lat walczy z chorobą psychiczną. Odniosła sukces jako pisarka, ale dla wiernych fanów na zawsze pozostanie przede wszystkim dzielną księżniczką Leią z „Gwiezdnych wojen”

Aktualizacja: 24.09.2010 19:11 Publikacja: 23.09.2010 18:07

Carrie Fisher i Mark Hamill w „Gwiezdnych wojnach: Część 4 – Nowa nadzieja” George’a Lucasa (1977)

Carrie Fisher i Mark Hamill w „Gwiezdnych wojnach: Część 4 – Nowa nadzieja” George’a Lucasa (1977)

Foto: PAT

W filigranowej Carrie Fisher, która w roli księżniczki Lei debiutowała w „Gwiezdnych wojnach: Nowej nadziei” w 1977 roku, podkochiwała się większość moich starszych kolegów z podstawówki. Fenomen nie dotyczył więc tylko Ameryki. Kosmiczna fryzura, czyli pamiętne dwa „pączki” na głowie i bikini ze złotej blachy, w którym pojawiła się w „Powrocie Jedi” (1983) – uczyniły z niej seks symbol wczesnych lat 80.

[wyimek]

[link=http://www.rp.pl/temat/9155_Z-zycia-gwiazd.html] Czytaj więcej - Z życia gwiazd[/link][/wyimek]

Ale gwiazda Fisher zgasła równie nagle, jak rozbłysła. Pięknie zapowiadającą się karierę aktorską złamały używki, kłopoty osobiste, a w końcu choroba – depresja maniakalna, której pierwsze symptomy ujawniły się już we wczesnej młodości. Fisher przeszła prawdziwe piekło: szpitale, nieskuteczne terapie, nawroty choroby i leczenie elektrowstrząsami, co odbiło się m.in. na jej wyglądzie.

Ale nie poddała się i dziś 53-letnia Carrie może powiedzieć, że odniosła swój prywatny sukces. Stokroć cenniejszy od sławy, nagród i uznania krytyków. Dzięki lekom może normalnie funkcjonować, wychowuje córkę i spełnia się zawodowo. Głównie jako pisarka i autorka scenariuszy, od czasu do czasu pojawia się też na małym i dużym ekranie.

Reklama
Reklama

Ma już na koncie kilka książkowych bestsellerów. Największy z nich – „Pocztówki znad krawędzi” (1987) – został przeniesiony na ekran, główne role zagrały Meryl Streep, prywatnie przyjaciółka autorki, i Shirley MacLaine. Powieść, w dużym stopniu autobiograficzna, traktuje o bolesnych zmaganiach z nałogiem, a także o rywalizacji między matką i córką. Wszystkie książki Fisher nawiązują do jej niezwykłej biografii, co czyni je jeszcze bardziej poczytnymi – jak w przypadku „Surrender the Pink” (1990), w której opowiada o trwającym kilka lat związku i małżeństwie, które nie przetrwało nawet roku, ze znanym muzykiem Paulem Simonem.

Mówi o sobie, że jest „produktem Hollywood”. Urodziła się 21 października 1956 roku w Beverly Hills jako dziecko popularnej pary: piosenkarza Eddiego Fishera i aktorki Debbie Reynolds. Idylla trwała krótko – ojciec zostawił rodzinę dla Elizabeth Taylor. Matka wyszła powtórnie za mąż, za biznesmana z branży obuwniczej, który okazał się hazardzistą i szybko roztrwonił majątek żony.

Carrie nie miała łatwego dzieciństwa: z ojcem nie kontaktowała się prawie wcale, a matkę, która starała się zarobić na utrzymanie rodziny i spłatę długów męża, widywała najczęściej na planach filmowych albo na Broadwayu, za kulisami. Nic dziwnego, że szybko zaczęła jej towarzyszyć na scenie: pierwszą szkołą zawodu był chórek teatralny, zaczęła w nim występować już jako 12-latka. Niedługo potem zadebiutowała rolą tancerki w musicalu „Irene”, w którym także grała jej matka. Później przez półtora roku studiowała w londyńskiej Central School of Speach and Drama.

W 1975 roku pojawiła się u boku Warrena Beatty’ego w filmie „Szampon”. Ale prawdziwym przełomem w jej karierze była rola księżniczki Lei w trzech częściach „Gwiezdnych wojen” George’a Lucasa. Filmowa saga – „Nowa nadzieja”, „Imperium kontratakuje” i „Powrót Jedi” – odniosła ogromny sukces, a aktorzy, na czele z Carrie Fisher i Harrisonem Fordem, zyskali status megagwiazd.

Cena sławy okazała się bardzo wysoka. Popularność zawróciła młodej aktorce w głowie, niekończące się przyjęcia, na których alkohol lał się strumieniami, a narkotyki były na wyciągnięcie ręki, stały się częścią jej życia. Za sprawą nowych przyjaciół, których poznała na planie „The Blues Brothers” (przez jakiś czas była zaręczona z Danem Aykroydem), pogrążała się w nałogu coraz bardziej. Ciosem dla niej i członków The Blues Brothers była śmierć Johna Belushiego w wyniku przedawkowania. Carrie szczęśliwie uniknęła podobnego losu, ale sprawa narkotyków ciągnęła się za nią przez wiele lat – w 2005 roku w domu aktorki śmiertelnie zatruł się podejrzanymi substancjami jeden z jej przyjaciół.

Problemy z uzależnieniem doprowadziły do rozpadu małżeństwa z Paulem Simonem w 1984 roku. Fatalnie zakończył się też kolejny związek aktorki z agentem Bryanem Lourdem, z którym ma córkę Billie Catherine. Lourd przyznał się do homoseksualizmu i porzucił Carrie dla mężczyzny.

Reklama
Reklama

Od połowy lat 80. Fisher sporadycznie pojawia się w filmach. Zagrała m.in. w „Hannah i jej siostrach” (1986)

Woody’ego Allena i „Kiedy Harry spotkał Sally” (1989) Roba Reinera. Po sukcesie w 1987 roku książki „Pocztówki znad krawędzi” skoncentrowała się na pisarstwie. Przez jakiś czas zajmowała się poprawianiem cudzych scenariuszy jako tzw. script doctor, pisze też własne – napisała np. scenariusz na podstawie swojej książki do filmu „Pocztówki znad krawędzi” (1990). Wystąpiła m.in. w horrorze „Krzyk 3” (2000), komediach „Wielki podryw” i „Jay i Cichy Bob kontratakują” (2001), a ostatnio – „Klubie dzikich kotek” (2007) i „Kobietach” (2008).

W filigranowej Carrie Fisher, która w roli księżniczki Lei debiutowała w „Gwiezdnych wojnach: Nowej nadziei” w 1977 roku, podkochiwała się większość moich starszych kolegów z podstawówki. Fenomen nie dotyczył więc tylko Ameryki. Kosmiczna fryzura, czyli pamiętne dwa „pączki” na głowie i bikini ze złotej blachy, w którym pojawiła się w „Powrocie Jedi” (1983) – uczyniły z niej seks symbol wczesnych lat 80.

[wyimek]

Pozostało jeszcze 91% artykułu
Reklama
Kultura
„Halloween Horror Nights”: noc, w którą horrory wychodzą poza ekran
Materiał Promocyjny
Czy polskie banki zbudują wspólne AI? Eksperci widzą potencjał, ale też bariery
Kultura
Nie żyje Elżbieta Penderecka, wielka dama polskiej kultury
Patronat Rzeczpospolitej
Jubileuszowa gala wręczenia nagród Koryfeusz Muzyki Polskiej 2025
Kultura
Wizerunek to potęga: pantofelki kochanki Edwarda VIII na Zamku Królewskim
Materiał Promocyjny
Urząd Patentowy teraz bardziej internetowy
Kultura
Czytanie ma tylko dobre strony
Reklama
Reklama
REKLAMA: automatycznie wyświetlimy artykuł za 15 sekund.
Reklama