Cejrowski, Mann, Ziemiec – biografie ludzi mediów

– Ta książka doprowadzi do powikłań. Ta książka nawet przy pana najlepszych intencjach jest porażką Wojciecha Cejrowskiego – miał powiedzieć Wojciech Cejrowski, znany dziennikarz i podróżnik, do Grzegorza Brzozowicza, autora swojej biografii.

Ale nie każdy traktuje powstanie książki o sobie jako porażkę. Zwłaszcza gdy sam bierze czynny udział w jej powstawaniu. W ostatnich tygodniach w księgarniach pojawiły się trzy biografie ludzi mediów. Różne nie tylko ze względu na bohatera, ale także formę: autobiografia Wojciecha Manna (wyd. Znak), wywiad rzeka z Krzysztofem Ziemcem przeprowadzony przez dziennikarkę Mirę Suchodolską (wyd. Non Fiction) i wspomniana biografia Wojciecha Cejrowskiego (wyd. Zysk i S-ka w koedycji z wyd. Czerwone i Czarne).

[wyimek][b][link=Buczałem ze Steviem Wonderem]Wojciech Mann: Buczałem ze Steviem Wonderem[/link][/b][/wyimek]

[srodtytul]Ochronić prywatność [/srodtytul]

– Szukamy osób wpływowych, albo wzbudzających kontrowersje, albo w których kryje się jakaś zagadka. Nic dziwnego, że padło na Cejrowskiego – mówi Robert Krasowski z wydawnictwa Czerwone i Czarne.

O biografii zrobiło się głośno, bo sam zainteresowany publicznie się od niej odciął. – Chciałem zatrzymać publikację, bo nie chcę, by moja prywatność pojawiała się w obiegu publicznym – mówi "Rz" Cejrowski.

Na swojej stronie internetowej przeprosił rodzinę, przyjaciół i wszystkich, których w książce opisano. "Hieny niech się dławią ochłapami. Kto żeruje na cudzej prywatności, być może jest syty i zadowolony, może się wzbogaci, może uzyska popularność, ale nie zyska szacunku" – napisał Cejrowski. Ale, jak podkreśla w rozmowie z "Rz", pretensji do autora nie ma: – Jeśli ktoś dał zlecenie na opisanie Cejrowskiego, to cieszę się, że trafiło właśnie na Brzozowicza.

Adam Drzewucki z wydawnictwa Zysk i S-ka przyznaje: – Były problemy, ale do Cejrowskiego w końcu przemówił argument, że i tak prędzej czy później ktoś jego biografię napisze.

Krasowski: – To cały Cejrowski, prowokacyjny, pełen paradoksów. I chce tej książki, i nie chce. Dzięki temu skutecznie podtrzymuje zainteresowanie swoją osobą.

Brzozowicz opowiada, że pisanie o Cejrowskim to rzecz fascynująca. – Uosabia on najważniejszy spór w Polsce w latach 90. Spór o wartości, poglądy, przełamywanie tabu w sposobie mówienia. To, jak został zaszczuty przez pewne środowiska za to, co mówił i co myślał, jest symptomatyczne. Poza tym jego życiorys jest pełen kapitalnych anegdot, które z przyjemnością się opisuje – mówi.

Zaznacza, że celowo nie opisywał np. historii związanych z małżeństwem Cejrowskiego. – Wahałem się, ale uznałem, że nie będę się babrał w jego życiu prywatnym, bo cenię go za to, że chce chronić swoich bliskich.

Książka "Cejrowski. Biografia" została wydana w szacie graficznej przypominającej podróżnicze opowieści bohatera wydane przez Zysk i S-kę: "Rio Anaconda" czy "Gringo wśród dzikich plemion". Dowiemy się z niej m.in., jak Cejrowski jako dziecko uczył się od dziadka kapitalizmu, o jego przygodzie z muzyką country i o pierwszych podróżach do USA i Meksyku. Sporo miejsca autor poświęca kontrowersjom, jakie wzbudzał znany program Cejrowskiego "WC Kwadrans" emitowany w TVP (m. in. odcinkowi, w którym nazwał Andrzeja Leppera złodziejem i wyprosił go, mówiąc: – No to won ze studia!), a także atakom na Cejrowskiego ze strony "Gazety Wyborczej".

– To trochę niesympatyczny obraz gracza kapitalisty. Choć każdy, kto ogląda moje programy i czyta moje książki, wie, że oprócz portfela mam jeszcze serce – mówi Cejrowski.

[srodtytul]Opowieści z PRL [/srodtytul]

Kontrowersji nie było w przypadku autobiografii Wojciecha Manna "Rock-Mann, czyli jak nie zostałem saksofonistą".

– Trzeba było trochę ponamawiać pana Wojciecha, który jest człowiekiem dość skromnym, ale się udało – opowiada Alicja Gałandzij z wydawnictwa Znak. – Wojciech Mann jest osobą znaną i rozpoznawalną, o ciepłym wizerunku, za którą stoi też ciekawa historia. A do tego jest to opowieść fajnie, lekko i sprawnie napisana.

Mann snuje sentymentalną historię o tym, jak przez kilka dziesięcioleci żył muzyką. Wspomina, jak zaczynał karierę radiowca w harcerskim radiu. Opowiada o początkach pracy w radiowej Trójce, o Studiu 2. Wszystko to na tle ponurego obrazu peerelowskiej rzeczywistości.

– Skoro dorastałem w czasach PRL, to ona musiała się dość dokładnie wkleić w te moje opowieści o młodości i muzyce. Zresztą nie unikałem tego, bo PRL w swoich przejawach zupełnie mi się nie podobała i ślady tego widać mojej opowieści – mówi "Rz" Mann.

Najzabawniejsze anegdoty dotyczą organizacji koncertów światowych gwiazd, które po występie zabierał na prywatki. – Dla mnie to było jak kolorowy sen. Ni stąd ni zowąd na prowincji zabitej dechami w postaci żelaznej kurtyny nagle dotykam facetów, którzy są słynni na całym świecie – opowiada Mann.

[srodtytul]Łatwiej rozmawiać [/srodtytul]

Dziennikarz TVP Krzysztof Ziemiec przyznaje, że pierwszą propozycję napisania własnej biografii dostał rok temu. – To miał być osobisty dziennik. Napisałem 30 stron. Potem schowałem je do szuflady. Wtedy mnie to przerosło – opowiada. Kiedy jednak wydawnictwo Non Fiction zgłosiło propozycję wywiadu rzeki, zgodził się. – Dużo łatwiej jest z kimś rozmawiać, opowiadać komuś, niż dokonywać samodzielnej ekspiacji – tłumaczy. Tak powstała książka "Wszystko jest po coś".

Ziemiec wspomina, że miał wiele wątpliwości, ale dziś cieszy się, że ona powstała. – W Internecie zawsze znajdą się niesprawiedliwe komentarze, że chcę sobie zrobić PR, ale są też czytelnicy, dla których ta książka jest taką pigułką na pocieszenie – podkreśla.