Zgodnie z prawem europejskim przewoźnik lotniczy ma obowiązek wypłacenia odszkodowania pasażerowi, który nie został przyjęty na pokład samolotu. Według definicji przyjętej w przepisach UE odmowa przyjęcia na pokład to odmowa przewozu danym lotem pasażerów, pomimo że stawili się prawidłowo do odprawy. Odmowa jest możliwa, jeśli jest racjonalnie uzasadniona np. wymogami bezpieczeństwa, względami zdrowotnymi.
Wskutek strajku personelu lotniska w Barcelonie obsługiwany przez przewoźnika Finnair lot do Helsinek został odwołany. Z powodu reorganizacji lotów pasażer Timy L. nie został wpuszczony na pokład samolotu, na który wykupił wcześniej bilet i zamiast w południe odleciał do Helsinek dopiero wieczorem.
Timy L. wniósł pozew do fińskiego sądu przeciwko liniom Finnair, domagając się odszkodowania za nieuzasadnioną odmowę przyjęcia na pokład. Sprawa trafiła do fińskiego sądu najwyższego, który zwrócił się do Trybunału Sprawiedliwości UE w kwestii wykładni pojęcia odmowy przyjęcia na pokład.
Rzecznik generalny Yves Bot w przedstawionej Trybunałowi opinii podkreślił, że pojęcie odmowy przyjęcia na pokład powinno być interpretowane szeroko i nie może zostać ograniczone do nadkompletu rezerwacji. Reorganizacja lotów wynikająca z nadzwyczajnych okoliczności, takich jak strajk na lotnisku, nie uzasadnia odmowy przyjęcia na pokład. Jedynie względy związane z indywidualną sytuacją pasażera, np. jeżeli jest nietrzeźwy lub stosuje przemoc, mogą spowodować niewpuszczenie go na pokład.
