Aby uzyskać interpretację, trzeba napisać wniosek. Podajemy w nim stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe. Formułujemy też wątpliwości (czyli pytania), jakie przy tej okazji się pojawiają. Musimy też podać własne stanowisko w sprawie.
Dobrze też, jeśli na poparcie własnych argumentów przywołamy wcześniejsze interpretacje organów podatkowych. To na pewno nie zaszkodzi.
Swoje wątpliwości najlepiej formułować w pytaniach i to na tyle precyzyjnych, by organ podatkowy, udzielając na nie odpowiedzi, nie miał możliwości pominięcia niektórych okoliczności.
Pamiętajmy, że jeśli zwracamy się o interpretację zdarzenia, które miało miejsce, mamy obowiązek złożyć także oświadczenie, że elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem o wydanie interpretacji w dniu jego złożenia nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji bądź postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej. Oświadczenie to składamy pod rygorem odpowiedzialności karnej za fałszywe zeznania. Co to oznacza w praktyce? Tyle, że jeśli złożymy fałszywe oświadczenie, interpretacja jaką otrzymamy, nie wywoła skutków prawnych i będzie dla nas bezużyteczna. A nie o to przecież chodzi.
[srodtytul]Samodzielnie lub na formularzu [/srodtytul]
Wniosek o interpretację przygotowujemy samodzielnie lub na formularzu. W tym drugim wypadku jest prościej. Formularz wypełniają przedsiębiorcy występujący o interpretację do organów niesamorządowych. Oni wypełniają wniosek na formularzu ORD-IN. Wszyscy inni muszą przygotować pismo, w którym znajdą się wszystkie wymagane elementy, m.in. oznaczenie strony czy organu podatkowego.