Wczoraj wieczorem Paryż, który kieruje do końca roku UE, miał przesłać do stolic państw członkowskich najnowszą wersję kompromisu w sprawie kontrowersyjnych zapisów pakietu. – Nie spodziewam się przełomu. Wszystko będzie ustalane na szczycie w Brukseli. Ciągle zbyt dużo jest kwestii nieuzgodnionych – powiedział „Rz” Mikołaj Dowgielewicz, szef UKIE. Rozpoczynający się dziś szczyt przywódców ma się zakończyć w piątek po południu.
Tymczasem wczoraj późnym wieczorem pojawiła się nieoficjalna informacja, że Polska wraz z Niemcami pracuje nad wspólnym projektem powołania funduszu solidarności energetycznej UE. Jego wartość miałaby sięgnąć 40 – 50 mld euro. Pieniądze miałyby zostać zagwarantowane w kolejnym budżecie UE na lata 2014 – 2020. Byłyby przeznaczone na finansowanie inwestycji zwiększających bezpieczeństwo energetyczne państw członkowskich. Polsko-niemiecki pomysł mógłby być przełomem w negocjacjach nad pakietem.
Do tej pory najtrudniejszym problemem z punktu widzenia Polski była bowiem tzw. klauzula solidarności. Komisja Europejska proponowała, żeby bogatsze kraje UE przeznaczały 10 proc. dochodów ze sprzedaży uprawnień do emisji CO2 na rzecz krajów biedniejszych, w tym Polski. Nasz rząd zaproponował zwiększenie tego poziomu do 20 proc., tymczasem Niemcy chciały jego zmniejszenia. Z kolei Francja ma proponować kompromis na poziomie 12 proc., ale trudno przewidzieć, co na to pozostałe kraje.
Już w czasie spotkania w Gdańsku 6 grudnia Nicolas Sarkozy powiedział Donaldowi Tuskowi, że gotów jest spełnić jego najważniejszy postulat – przyznać polskim elektrowniom okres przejściowy w dochodzeniu do systemu pełnych aukcji, czyli konieczności kupowania 100 proc. uprawnień do emisji CO2. Miałoby to nastąpić nie w 2013, ale w 2020 r. Liczba darmowych uprawnień stopniowo by się zmniejszała, począwszy od 70 proc. w 2013 r., do 20 proc. w 2019 r. Stronie polskiej nie podoba się jednak zbyt szybkie tempo dochodzenia do płatnych uprawnień.
Polska ma też inne postulaty. Nie zgadza się na przekazywanie części dochodów ze sprzedaży uprawnień na inwestycje w krajach rozwijających się. Chcemy też, by darmowe uprawnienia dla branż energochłonnych były rozdzielane nie na poziomie unijnym, ale krajowym.
