Przestał inwestować tylko w papiery wyceniane w złotych, a zaczął także (w ograniczonym stopniu) w walutowe.
Co najmniej 75 proc. środków jest lokowanych w obligacje skarbowe. Pozostałą część mogą stanowić papiery rządowe krajów UE, a także obligacje emitowane przez przedsiębiorstwa. W portfelu funduszu znajdowały się obligacje niemieckie, rumuńskie, węgierskie, litewskie. Taka dywersyfikacja umożliwia osiągnięcie ponadprzeciętnych wyników, ale wiąże się to z wyższym ryzykiem oraz większą zmiennością wartości jednostek. Zdecydowana większość inwestycji ma wysoką płynność, dzięki czemu zarządzający mogą elastycznie reagować na zmieniające się warunki.
Wyniki tego funduszu wyraźnie poprawiały się na tle konkurentów od 2007 r. Jego przewaga nad średnim wynikiem w grupie urosła do ponad 10 pkt proc. (licząc od początku działalności) na początku 2010 r. W ciągu ostatnich 36 miesięcy wypracował najlepszy rezultat w grupie funduszy skarbowych (24,5 proc., o 4,7 pkt proc. powyżej średniej).
Wadą funduszu są bardzo wysokie opłaty pobierane zarówno przy zakupie jednostki, jak i te pomniejszające aktywa (mierzone wskaźnikiem TER).
