Pracownicy na Litwie, w Rosji i Wielkiej Brytanii są uprawnieni do 28 takich dni. Pracownicy z Polski (z liczbą 26 dni) są tuż za nimi. Dużo gorzej powodzi się krajom z Azji i Pacyfiku. Pracownicy z Australii, Nowej Zelandii, Japonii otrzymują 20 dni obowiązkowego urlopu. Pracownicy w Kanadzie i Chinach są wśród tych, którym przysługuje najmniejszy wymiar urlopu (tylko 10 dni), podczas gdy w USA nie ma minimalnego obowiązkowego urlopu, pracownicy jednak standardowo otrzymują 15 dni urlopu w roku.
Oprócz ustawowych dni urlopu, święta państwowe mogą zwiększyć wymiar czasu jaki pracownicy mogą pozostawać poza pracą. Japonia i Indie znajdują się na szczycie światowej listy z 16 świętami państwowymi, tuż za nimi znajdują się Cypr, Słowacja i Korea Południowa (po 15 dni). Wielka Brytania, Australia i Holandia mają najniższą liczbę świąt państwowych (8 dni), o jeden dzień więcej jest w przypadku Danii, Irlandii, Szwajcarii, Kanady i Rumunii (9). Polacy mają po 10 takich dni.
— Pracodawcy mają często prawo żądać od pracowników, by pracowali w święta państwowe lub wymagają, by pracownicy święta państwowe potraktowali jako dni wolne w ramach rocznego urlopu — mówi Matthew Hunt szef zespołu Mercer, który doradza międzynarodowym firmom w zakresie praktyk związanych z zatrudnieniem.
Zakładając, że pracownicy otrzymują maksymalny wymiar urlopu wypoczynkowego jako uzupełnienie do świąt państwowych, zatrudnieni w Brazylii i Litwie mają najbardziej hojne warunki pracy z potencjalnymi 41 dniami wolnymi w roku, podczas gdy pracownicy w Finlandii, Francji i Rosji mogą otrzymać w sumie 40 dni. Dla porównania, kanadyjscy pracownicy otrzymują jedynie 19 dni, a chińscy 21.
Raport analizuje zarówno ustawowy wymiar dni wolnych od pracy, które firmy muszą zapewnić personelowi, jak również świąt państwowych w ponad 40 krajach. Następujące porównanie bazuje na obowiązkowych uprawnieniach dla pracownika pracującego pięć dni w tygodniu oraz mającego 10–letni staż pracy.