Czy izraelska broń trafi do polskich arsenałów

Polski sektor obronny który od lat produkuje w skarżyskim Mesko na licencji Rafaela przeciwpancerne, wyrzutnie i pociski Spike, zainteresowany jest zwłaszcza najnowszymi technologiami w dziedzinie kierowanych rakiet, zaawansowanej, precyzyjnej amunicji artyleryjskiej, czy dronów.

Kiedy w końcu 2017 roku rozmowy z Amerykanami (Lockheed Martin) w sprawie kooperacji przemysłowej przy wyposażaniu wojsk lądowych w zestawy rakietowe dalekiego zasięgu dla sił lądowych (program Homar) znalazły się w impasie, szefowie Polskiej Grupy Zbrojeniowej powrócili do przerwanych pół roku wcześniej negocjacji m.in. z Israel Military Industries czy Israel Aerospace Industries - firm, które są w Izraelu najważniejszymi producentami rakiet, amunicji, pojazdów wojskowych, systemów radarowych i elektroniki umożliwiającej precyzyjne naprowadzanie pocisków.

Lora na iskandery

Izraelczycy w ostatnich latach wyjątkowo wytrwale szturmowali polski zbrojeniowy rynek oferując zwłaszcza własne rozwiązania przy budowie przyszłych polskich zestawów rakietowych Homar. Przekonywali też , że ich wyrzutnie uzbrojone w rakiety o zasięgu 300 km mogłyby być przeciwwagą dla rosyjskich iskanderów. Zwłaszcza zestawy Lora (Long Range Artillery) zrobiły wrażenie na ekspertach polskiej armii. Są wyposażone w potężne, naprowadzane bezwładnościowo i satelitarnie pociski najnowszej generacji, trafiające z odległości blisko 400 kilometrów w cel z dokładnością ok. 10 metrów.

Kilka rodzajów głowic bojowych o wadze 240 kg każda jest w stanie zmieść z powierzchni ziemi szczególnie ważne obiekty – centra dowodzenia, miejsca wojskowej koncentracji, stanowiska rakiet czy instalacje infrastruktury krytycznej wroga: ośrodki łączności czy elektrownie. Precyzyjnie naprowadzane wojskowym systemem GPS pociski mogą na znaczne odległości neutralizować także okręty przeciwnika.

Latające cysterny i „Narew"

Mimo obecnych politycznych zawirowań wciąż spory potencjał na rozwijanie wspólnych przedsięwzięć zawiera podpisana w 2017 r. umowa o współpracy między PGZ i Israel Aerospace Industries oraz Elta.

Grupa IAI o rocznych przychodach 4 mld dol., zatrudniająca 15 tys. specjalistów , 73 proc swojej produkcji przeznacza na rynek wojskowy. W Polsce firma, razem ze swą spółką zależną Elta Systems wyspecjalizowaną w dziedzinie radiolokacji, oferuje współpracę w dziedzinie systemów bezzałogowych, jest też gotowa podzielić się wiedzą i doświadczeniem w adaptowaniu cywilnych samolotów do roli wojskowych latających cystern, przystosowanych do tankowania bojowych statków powietrznych w locie.

Joseph Weiss, prezes IAI jeszcze w zeszłym roku proponował współpracę w dziedzinie potrzebnych Polsce technologii rakietowych. Zapewniał, że jego firma jest gotowa współdziałać z PGZ przy planowanej budowie tarczy powietrznej krótkiego zasięgu „Narew". - Dysponujemy pełnym know-how to tworzenia zintegrowanych systemów obrony przeciwlotniczej operującej na dystansie 30-35 km , wykorzystujących całe spektrum precyzyjnej amunicji w tym kierowanych pocisków Arrow rozwijanych przez IAI – zapewniał w Warszawie prezes Weiss.

Szefowie PGZ podkreślają inny nie mniej ważny aspekt potencjalnej u kooperacji: - Strona izraelska nie widzi przeszkód by negocjować z polskim przemysłem warunki produkowania rakietowej broni nie tylko dla Sił Zbrojnych RP, ale także na rynki trzecie.

Cenny partner

Michał Likowski redaktor naczelny fachowego pisma Raport WTO twierdzi, że decydentów z polskiego MON powinny zainteresować oferty zbrojeniowej współpracy z Tel Awiwem, bo izraelskie systemy nie ustępują jakością ale są wyraźnie tańsze od amerykańskich a firmy dysponują pełnymi prawami do produktu i eksportu precyzyjnej broni.

– A to kluczowa sprawa gdy chce się rozwijać u siebie licencyjną produkcję- mówi ekspert

Nie trzeba było by przy pozyskiwaniu wrażliwych technologii pokonywać typowych dla USA wyjątkowo restrykcyjnych barier chroniących najnowocześniejsze konstrukcje zbrojeniowe z Ameryki – mówi Likowski.