Tegoroczna statystyka jest gorsza od ubiegłorocznej – nie żyją już 33 osoby, a jeszcze ponad 20 po ostatniej katastrofie walczy o życie w szpitalach. W całym ubiegłym roku górnictwo pochłonęło 30 żyć, w tym 24 osoby zginęły wtedy w kopalniach węgla kamiennego.
Z danych Wyższego Urzędu Górniczego (WUG) wynika, że do końca sierpnia w branży górniczej doszło do 2232 wypadków, z czego 1765 zdarzyło się w kopalniach węgla kamiennego. Z najnowszych danych z dziś wynika, że śmierć przy pracy w tej branży poniosły już 33 osoby, z czego 31 w kopalniach węgla kamiennego (dziś zmarł dziewiętnasty górnik poszkodowany w zapłonie i wybuchu metanu, do którego doszło 18 września w kopalni Wujek na ruchu Śląsk należącej do Katowickiego Holdingu Węglowego).
Katastrofa w Wujku-Śląsk to najtragiczniejszy wypadek od czasu wybuchu metanu i pyłu węglowego w Halembie (Kompania Węglowa), gdzie w listopadzie 2006 r. zginęły 23 osoby. Największa ubiegłoroczna tragedia to wybuch metanu w kopalni Borynia (Jastrzębska Spółka Węglowa), gdzie w czerwcu zginęło sześć osób. W miarę spokojny był 2007 r. W górnictwie zginęły 24 osoby, z czego w kopalniach węgla kamiennego 16. Do wypadków dochodzi, choć spółki węglowe nieustannie zwiększają nakłady na bezpieczeństwo swoich załóg. W tym roku spółki węglowe wydadzą na poprawę bezpieczeństwa ok. 2 mld zł – o kilkaset milionów więcej niż w 2006 r.
– Nakłady na bezpieczeństwo stanowią w Jastrzębskiej Spółce Węglowej około 11 procent kosztów ogólnych. W 2008 roku spółka wydała na ten cel ponad 500 milionów złotych, w tym roku koszty będą podobne. W przeliczeniu na jednego zatrudnionego oznacza to nakłady w wysokości około 22 tysięcy złotych rocznie, a w przeliczeniu na jedną tonę wydobytego węgla 36,71 złotych – oblicza Katarzyna Jabłońska-Bajer, rzeczniczka JSW.
Najwięcej pieniędzy pochłania zwalczanie zagrożenia metanowego, na które JSW przeznaczyła w tym roku ponad 109 mln złotych. Obejmuje ono zarówno badania metanonośności pokładów, badania skał na iskrzenie zapalające metan, jak i wyposażenie załogi w sprzęt pomiarowy do określenia stanu zagrożenia gazowego, budowę i utrzymanie sieci rurociągów metanowych oraz utrzymanie centrali metanometrycznej i zakupy czujników.