Rządy wielu państw, w tym członków UE, korzystają ze wsparcia firm oferujących usługi outsourcingu w procesie wydawania wiz. Jakie korzyści niesie stosowanie tego rozwiązania?
Wprowadzenie outsourcingu miało na celu rozwiązanie problemu związanego z rosnącą liczbą wnioskodawców, koniecznością rejestrowania ich danych biometrycznych oraz zwiększeniem środków bezpieczeństwa w konsulatach. Poprawiły się warunki w pomieszczeniach, gdzie przyjmowani są wnioskodawcy. Są one lepiej dostosowane do ich obsługi niż wydzielone sekcje wizowe w konsultach. Ponadto zewnętrzni dostawcy usług są bardziej elastyczni i łatwiej dostosowują się do zmieniających się potrzeb i warunków niż instytucje rządowe. Dotyczy to chociażby dostosowania pomieszczeń i personelu w przypadku dynamicznych zmian w liczbie wnioskujących o wizy. Dostawcy usług wizowych nie mają żadnego wpływu na decyzje podejmowane przez służby konsularne. Nie mają również wiedzy na temat przyznania wizy lub odmowy, ponieważ paszporty są im przekazywane w zapieczętowanych kopertach. Na dostawców usług wizowych przeniesione zostało czasochłonne zadanie przyjmowania wniosków o przyznanie wizy. To umożliwiło służbom konsularnym skupienie się na zasadniczym zadaniu, czyli rozpatrywaniu wniosków wizowych. Ta współpraca pozwala rządom państw Unii Europejskiej i strefy Schengen zaoszczędzić pieniądze podatników, ponieważ firmy czerpią dochody z opłat pobieranych od wnioskodawców, a nie z budżetów państw. Ich wysokość określają umowy zgodnie z regulacjami kodeksu wizowego UE. Wszystko to pokazuje, że outsourcing jest rozwiązaniem korzystnym dla państw strefy Schengen.
Obsługa wniosków wizowych przez podmioty zewnętrzne powoduje, że urzędnicy nie mają możliwości przeprowadzenia bezpośredniej rozmowy z wnioskodawcami. Z punktu widzenia bezpieczeństwa narodowego – czy nie lepiej, aby rządy zrezygnowały z outsourcingu, a urzędnicy konsularni spotykali się osobiście z każdym wnioskodawcą w ambasadzie podczas składania wniosku o wizę?
Współpraca z podmiotami zewnętrznymi w zakresie obsługi wniosków wizowych nie oznacza, że urzędnicy nie mogą przeprowadzić bezpośrednich rozmów z wnioskodawcami. Każda placówka dyplomatyczna ma swoje wewnętrzne wytyczne dotyczące rozmów i spotkań z podmiotami zewnętrznymi. W procesie rozpatrywania wniosków wizowych wnioskodawcy są często wzywani na bezpośrednią rozmowę, jeżeli służby konsularne uznają to za konieczne. Kodeks wizowy wyraźnie wskazuje w artykule 21, że: „Podczas rozpatrywania wniosku konsulat może w uzasadnionym przypadku wezwać osobę ubiegającą się o wizę na rozmowę i zażądać dodatkowych dokumentów”. To konsul każdorazowo decyduje, czy należy przeprowadzić rozmowę z wnioskodawcą, czy nie. Jeśli urzędnicy konsularni ds. wiz chcieli przeprowadzić rozmowę z każdym wnioskodawcą, wsparcie firm zewnętrznych, dbających o prawidłowe wypełnienie formularzy i skompletowanie niezbędnych dokumentów, pozwala znacząco usprawnić ten proces. Urzędnicy konsularni mogą skoncentrować się na ocenie ryzyka bezpieczeństwa związanego z danym wnioskodawcą, zamiast tracić czas na sortowanie dokumentów, sprawdzanie kompletności formularza, odpowiadanie na powtarzające się pytania i wielokrotne tłumaczenie tego samego wnioskodawcom. Outsourcing wizowy pomaga rządom w zapewnieniu bezpieczeństwa narodowego.
Istnieje wiele agencji oferujących pomoc w sprawach imigracyjnych. Czym się różnią od dostawców usług wizowych?
