Gaz łupkowy zakazany i niechciany

Swoje decyzje energetyczne prezydent François Hollande ogłosił w sobotę w Paryżu podczas otwarcia dwudniowej konferencji nt. problemów ekologicznych środowiska. Obiecał Francuzom, że do końca 2016 r zamknie najstarszą elektrownię atomową kraju w Alzacji. A do 2025 r udział energetyki jądrowej w bilansie kraju, spadnie z obecnych 75 proc. do 50 proc..

Francuskie lobby atomowe

Hollande podtrzymał też decyzje swojego poprzednika dotyczące gazu łupkowego. Nikolas Sarkozi odrzucił trzy wnioski w sprawie wydobycia  tego gazu. Hollande nakazał ministrowi środowiska Delphine Batho „natychmiastowe" odrzucenie siedmiu, tłumacząc rodakom, że na razie nikt nie może gwarantować bezpieczeństwa dla przyrody i ludzi wykorzystywanej do produkcji gazu technologii szczelinowania.

A jeszcze w lipcu pojawiły się we francuskich mediach informacje, że kraj ten zezwoli na poszukiwania i wydobycie, którego zakazał rok temu - dokładnie 1 lipca 2011 r. Wtedy to senat przegłosował zakaz 25 głosami i Francja stała się pierwszym krajem na świecie, który zdecydował się na tak radykalny krok.

Decyzja parlamentu oznaczała nie tylko uniemożliwienie wydobycia gazu, ale też odebranie koncernom wcześniej udzielonych licencji. A to wiązało się z roszczeniami za dotychczas zainwestowane nakłady. Do sądu poszedł m.in. Związek Francuskiego Przemysłu Naftowego (Union Francaise des Industries Petrolieres).

Michael Darovskoy partner firmy prawniczej Hogan Lovells mówił w mediach, że jest to decyzja czysto polityczna. Jeszcze jaśniej o kulisach zakazu wypowiedział się Dieter Helm profesor uniwersytetu w Oxfordzie. Jego zdaniem decyzja jest wynikiem nacisków potężnego lobby energetyki jądrowej, a rząd chroni też swoje wydatki na elektrownie atomowe.

- Gaz łupkowy jest we Francji przyjmowany jako potężne zagrożenie dla energetyki jądrowej oraz firm zaangażowanych w technologie odnawialne - wyjaśnia Helm.

Rosjanie bronią przyrody

Według amerykańskiej Agencji Informacji Energetycznej zasoby gazu łupkowego Francji ustępują tylko polskim i wynoszą szacunkowo 5,1 bln m3. Kraj jest czwartym największym odbiorcą rosyjskiego gazu w Unii po Niemczech, Włoszech i Polsce. W 2011 r kupił 9,53 mld m3.

Największe państwowe giganty EDF i GDF Suez ściśle współpracują w rosyjskimi koncernami. GDF i Gazprom to partnerzy projektu Gazociągu Południowego, który dostarczy rosyjski gaz także do Francji.

„Nietrudno zrozumieć, dlaczego Rosjanie stali się wielkimi obrońcami środowiska naturalnego i obwiniają gaz łupkowy o wszelkiego rodzaju nieszczęścia: widzą w nim potencjalnego konkurenta, który może wywołać krach cen gazu z Gazpromu" - oceniła Sylvie Kauffmann z dziennika Le Monde.

Jej zdaniem takie giganty rodzimej energetyki jak EDF czy SGF Suez, które podpisały długoletnie kontrakty na dostawy gazu ziemnego z Gazpromem ( a także z Statoil i Sonatrach), nie są zainteresowane w pojawieniu się niekontrolowanego przez nie źródła taniego gazu.

Podobnie zachowują się firmy inwestujące we Francji w wiatraki, solary czy elektrownie wodne. Gaz łupkowy to dla nich wyłącznie konkurent na rynku.

Łupek albo łupek

Jednak energetyczni eksperci francuscy są przekonani, że taka sytuacja nie potrwa długo i rząd wycofa się z zakazu na gaz łupkowy. Bo inne taniego surowca energetycznego po prostu we Francji nie ma.

Marine Jobert ekspert i autor książki „Prawdziwy skandal z gazem łupkowym" mówił francuskiemu radiu, że emocje wokół tego paliwa będą narastać.

- I dotyczyć to będzie wszystkich warstw naszego społeczeństwa, które domagają się od polityków taniej energii. A taką możliwość daje jak raz gaz łupkowy.

Na początku września Christophe de Margerie prezes prywatnego paliwowego koncernu Total przedstawił się jako zwolennik gazu łupkowego.

„Szkoda, że Francja odmawia sobie w tym źródle energii ukrytej pod ziemią. Szczególnie teraz, gdy mamy tak ciężki czas w gospodarce - mówił szef Total.

Socjalista Hollande go nie posłuchał i na razie wybrał rosyjski gaz.