Chac-Mool to charakterystyczna forma rzeźby mezoamerykańskiej przedstawiająca półleżącą, półsiedzącą postać, której ręce złożone są na brzuchu, a głowa zwrócona jest w innym kierunku niż ciało.
Rzeźby mogą przedstawiać zabitych wojowników niosących ofiary bogom.
Oryginalna nazwa tych rzeźb nie jest znana, nazwa „Chac-Mool” została im nadana przez Augustusa Le Plongeona w 1875 r. gdy on i jego żona odkopali taki posąg w Świątyni Orłów i Jaguarów w Chichén Itzá.
Le Plongeon przetłumaczył „Chac-Mool” z języka Majów na Jukatanie jako „łapa szybka jak grzmot”.
