Rzymianie pijali wina z własnych winnic już 2,5 tys. lat temu, lecz mimo tego, że ta produkcja mogłaby zaspokoić ich potrzeby (statystyczny dorosły Rzymianin spożywał średnio litr wina dziennie) sprowadzano duże ilości tego trunku z miast greckich, ze wschodnich krańców basenu Morza Śródziemnego.
Zagadnienie to bada dr Paulina Komar z Instytutu Historii Uniwersytetu Wrocławskiego. Problematyka produkcji i spożywania wina w Imperium Rzymskim cieszy się od lat sporym zainteresowaniem naukowców z wielu krajów, dotychczas jednak mało uwagi poświęcano winom sprowadzanym z obszaru Grecji.
Polska badaczka analizuje starożytne teksty literackie wspominające o tym, jak smakowało wino, jaki miało kolor i aromat. Bada amfory, które w starożytności służyły do transportu wina, oliwy, miodu i sosów rybnych. Ich kształt oraz wykonane na nich stemple wskazują na miejsce produkcji naczyń. Porównanie procentowej ilości greckich amfor na wino wśród wszystkich ceramicznych pojemników służących do transportu tego trunku, pozwoli oszacować skalę jego konsumpcji. Dzięki temu badaczka dowie się, jak dużo win greckich pili mieszkańcy Półwyspu Apenińskiego.
Ponadto, na amforach malowano napisy dostarczające informacji na temat handlarzy oraz specyficznych właściwości produktu. Analiza imion handlarzy pozwoli określić, czy dystrybucją greckich trunków zajmowali się obywatele rzymscy, mieszkańcy Italii czy Grecy. Ponadto, możliwe jest określenie ich pozycji społecznej, czy byli wolno urodzonymi Rzymianami, wyzwoleńcami czy niewolnikami.
Badaczka jest zdania, że wina greckie w Italii w okresie archaicznym i okresie republiki (od VIII do I wieku p. n. e.) stanowiły dobra luksusowe i symbolizowały wysoki status społeczny, ówczesna dystrybucja miała niewielkie znaczenie gospodarcze. Z czasem się to zmieniło, z nastaniem Cesarstwa Rzymskiego import zaczął gwałtowanie rosnąć, wino greckie się spopularyzowało, zaczęła je masowo pijać klasa średnia.
