Wydatków na aplikację adwokat nie zaliczy do kosztów podatkowych

Możliwość pomniejszenia przychodu nowej kancelarii o wydatki na zdobycie uprawnień do jej prowadzenia dzieli sądy administracyjne. W marcu zapadł niepomyślny wyrok dla rozpoczynających działalność adwokatów.

B.S. zwrócił się do Ministra Finansów o indywidualną interpretację przepisów prawa podatkowego, w której pytał, czy wydatki poniesione przed rozpoczęciem prowadzenia działalności w postaci kancelarii adwokackiej w celu uzyskania uprawnień do wykonywania zawodu, mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodu z tej działalności?

Prawnik podnosił, iż charakter odbytej przez niego aplikacji adwokackiej, będącej specjalistycznym szkoleniem zawodowym, przygotowującym do wykonywania zawodu adwokata i stanowiącym ustawowy warunek uzyskania uprawnień zawodowych i możliwości podjęcia działalności gospodarczej w formie kancelarii adwokackiej przemawia za uznaniem tychże wydatków za racjonalne i gospodarczo uzasadnione, a ich poniesienie jest nieuniknione dla osiągnięcia przychodów. B.S. dodał, iż wydatki te nie mają charakteru osobistego, bowiem aplikacja adwokacka stanowi szkolenie dodatkowe, a nie typowy etap edukacji (jak np. studia magisterskie), podnoszący ogólny poziom wiedzy i wykształcenia. Jej podstawowym celem jest uzyskanie uprawnień do wykonywania zawodu adwokata i możliwości prowadzenia działalności gospodarczej w formie kancelarii adwokackiej.

Osobisty charakter szkolenia

W wydanej interpretacji Minister Finansów odpowiedział na pytanie adwokata przecząco. Jak wyjaśniono, koszty opłat za szkolenie w ramach odbywanej aplikacji adwokackiej, poniesione przed rozpoczęciem działalności gospodarczej, nie mogą obiektywnie przyczyniać się do osiągnięcia przychodu, bądź też służyć zachowaniu lub zabezpieczeniu źródła przychodów, jakim jest działalność gospodarcza.

W ocenie Ministra Finansów, wydatki te mają charakter osobisty, związany z podnoszeniem poziomu wiedzy prawniczej i zdobyciem określonych umiejętności, uprawnień. – Celem ponoszenia tego rodzaju wydatków było zdobycie wiedzy i umiejętności wnioskodawcy oraz zdobycie nowych uprawnień, a nie osiągnięcie przychodów z konkretnego źródła, jakim jest działalność gospodarcza – stwierdził MF, dodając, że z tej przyczyny, nie będzie można ich uznać za koszty uzyskania przychodów z działalności gospodarczej, którą zamierza rozpocząć.

Zakup garniturów i szkieł kontaktowych

Z tą interpretacją B.S. się nie zgodził, i złożył na nią skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie. W uzasadnieniu skargi przywołując szereg orzeczeń sądów administracyjnych podniósł, że poniesione przez niego wydatki na aplikację adwokacką spełniają definicję kosztów uzyskania przychodów, gdyż są bezpośrednio związane i niezbędne do prowadzenia tej działalności i uzyskiwania przychodu.

Podkreślił, że poniesione przez niego koszty pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z powstaniem lub zwiększeniem przychodów, ponieważ warunkują ich powstanie i nie są to koszty osobiste, gdyż te ponoszone są niezależnie od prowadzonej działalności i nie mają wpływu na powstanie lub zwiększenie przychodu. Za ich przykład podał zakup garniturów, szkieł kontaktowych czy ponoszenie kosztów usług dentystycznych.

Ponadto zwrócił uwagę, że miesiąc po uzyskaniu uprawnień do wykonywania zawodu adwokata, rozpoczął prowadzenie działalności gospodarczej w formie indywidualnej kancelarii adwokackiej, co jego zdanie przesądza o tym, że wyłącznym celem ponoszenia przez niego wydatków było wykonywanie zawodu adwokata.

Sąd: organizacji kancelarii – tak, aplikacja – nie

Ta argumentacja nie przekonała, jednak Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie, który w orzeczeniu z 25 marca 2014 r. (sygn. akt I SA/Rz 31/14) uznał, iż skarga jest niezasadna.

W ocenie WSA takie wydatki jak m.in. opłata za udział w egzaminie konkursowym na aplikację, opłaty roczne za poszczególne lata aplikacji, składki członkowskie oraz opłata za egzamin adwokacki, mają na celu przygotowanie do wykonywania zawodu adwokata, czyli są związane z uzyskaniem uprawnień zawodowych, a nie z uzyskaniem przychodu z działalności prowadzonej w formie kancelarii adwokackiej.

- Skarżący błędnie utożsamia fakt uzyskania uprawnień do wykonywania określonego zawodu, z zachowaniem lub zabezpieczeniem źródła przychodu, jakim ma być dochód z pozarolniczej działalności w formie kancelarii adwokackiej – wskazał sąd.