Pracownik medyczny potrzebuje informacji o chorobach przewlekłych, przyjmowanych lekach lub reakcjach anafilaktycznych. Powinno się mu powiedzieć o ciężkiej reakcji alergicznej lub zaburzeniach oddychania po jakimkolwiek szczepieniu w przeszłości, omdleniu po zastrzyku, problemach z krzepnięciem krwi, tendencją do siniaków lub przyjmowaniu leków przeciwzakrzepowych. Medyk powinien wiedzieć, czy pacjent jest zupełnie zdrowy. Musi też znać problemy pacjenta z osłabionym układem immunologicznym w wyniku choroby, np. zakażenia wirusem HIV, przyjmowania leków (np. kortykosteroidów) wpływających na odporność oraz leków immunosupresyjnych (obniżających odporność), o wszystkich lekach stosowanych obecnie lub ostatnio, a także o tych, które pacjent planuje przyjmować. Należy również powiadomić o jakichkolwiek niedawno otrzymanych szczepionkach.
Co stanowi przeciwwskazanie do szczepienia?
Przeciwwskazaniem jest ciężka choroba przebiegająca z gorączką lub ostrą infekcją. Występowanie łagodnej infekcji i/lub niewielkiej gorączki nie powinno prowadzić do przesunięcia szczepienia. Po szczepieniu pacjent zostaje pod obserwacją co najmniej 15 minut.
Czy ozdrowieńcy również powinni się zaszczepić?
Tak, dlatego że przechorowanie nie daje trwałej odporności. Według ekspertów Narodowego Instytutu Zdrowia Publicznego – Państwowego Zakładu Higieny (NIZP – PZH), odporność poszczepienna jest lepsza i silniejsza niż naturalna, a szczepieni są praktycznie w 100 proc. chronieni przed ponownym zachorowaniem na ciężką postać choroby. Eksperci przyznają, że szczepionka podana ozdrowieńcowi może spowodować bardziej nasilone ogólne niepożądane objawy poszczepienne, takie jak gorączka, złe samopoczucie, bóle mięśni, osłabienie i senność. Objawy te, przypominające symptomy Covid-19, powinny jednak minąć w ciągu dwóch dni.
W jakim czasie od zachorowania na koronawirusa można przyjąć szczepionkę przeciw Covid-19?
