Hildebrand-Mrowiec: martwią nas możliwe konsekwencje niestabilności prawa

Została pani właśnie wybrana na obywatelskiego sędziego roku 2018. Wyróżnienie cieszy? Jak to się robi?

Dorota Hildebrand-Mrowiec: Bardzo mnie cieszy. Tym bardziej że obywatelskim sędzią zostaje się nie za wydawane orzeczenia, ale za działalność pozaorzeczniczą. Osobiście jestem mocno zaangażowana w ochronę praw dzieci i osób z niepełnosprawnościami. To ludzie, których trzeba godnie traktować, powinien o to zadbać każdy z nas. A bywa z tym różnie. Stowarzyszenie, którego jestem prezesem [Sędziów Rodzinnych w Polsce], bierze udział w różnych debatach, konferencjach i kongresach. Organizujemy także konkursy dla sędziów rodzinnych oraz warsztaty, na których sędziowie uczą się między innymi, w jaki sposób należy wysłuchiwać dzieci. Wszystko po to, by sprostać wyzwaniom. Uczymy się od innych, ale inni uczą się od nas. Na tym właśnie polega praca sędziego rodzinnego. Razem z Fundacją Dajemy Dzieciom Siłę moje stowarzyszenie angażowało się w akcje ,,Dziękuję za wysłuchanie''. Szkolimy sędziów z tak zwanych kompetencji miękkich, bo sama wiedza, nawet na najwyższym poziomie, to za mało. Proszę jednak pamiętać, że obywatelskim sędzią roku zostaje się dzięki pomocy innych osób, bo aby moja działalność była widoczna, muszę mieć ich wsparcie. Dostaję je od osób najbliższych, zarządu i członków stowarzyszenia. W życiu zawodowym i rodzinnym trzeba znaleźć czas na działalność społeczną. Znam bardzo wielu sędziów empatycznych, zaangażowanych w swoją pracę i kreatywnych, z którymi współpracuję.