Trybunał Konstytucyjny orzekł, że art. 126 § 10 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. – Kodeks karny wykonawczy w zakresie, w jakim uniemożliwia skazanemu spłatę ze środków pieniężnych, o których mowa w art. 126 § 1 tej ustawy, grzywny, jeżeli nie została ona zamieniona na zastępczą karę pozbawienia wolności lub zastępczą karę aresztu, jest zgodny z art. 64 ust. 1 w związku z art. 64 ust. 3 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej.
Trybunał Konstytucyjny umorzył postępowanie w pozostałym zakresie.
Zarzuty postawione w skardze konstytucyjnej dotyczyły nie całej przewidzianej w art. 126 k.k.w. instytucji „żelaznej kasy", lecz tylko pewnego jej elementu. Skarżący zakwestionował to, że art. 126 § 10 k.k.w. uniemożliwia skazanemu przeznaczenie środków w „żelaznej kasie" zgromadzonych na spłatę grzywny niezamienionej na zastępczą karę pozbawienia wolności lub zastępczą karę aresztu. Zdaniem skarżącego, ograniczenie takie jest zbyt daleko idące, gdyż wskazany przepis powinien umożliwiać wykorzystanie środków zgormadzonych w „żelaznej kasie" na spłatę nałożonej na skazanego grzywny, niezależnie od tego, czy została ona zamieniona na karę zastępczą.
Ocenę, czy tak postawiony zarzut jest uzasadniony, Trybunał poprzedził analizą przepisów dotyczących przechowywania i dysponowania środkami pieniężnymi należącymi do skazanego, a także przepisów regulujących zamianę grzywny na zastępczą karę izolacyjną.
Trybunał stwierdził, że środki pieniężne, które podlegają gromadzeniu w „kasie żelaznej", ze względu na konstrukcję tej instytucji, co do zasady nie obejmują wszystkich środków pieniężnych należących do skazanego ani wszystkich środków pieniężnych pochodzących ze źródeł wymienionych w art. 126 § 2 k.k.w. – w każdym przypadku jest to tylko pewna określona część tych środków. Każdy z wpływów pieniężnych (poza kwotą zdeponowaną przez skazanego przy przyjęciu do zakładu karnego) podlega jednorazowemu uszczupleniu maksymalnie o kwotę 4% jednego przeciętnego wynagrodzenia pracowników. Z pozostałych środków pieniężnych skarżący może zatem spłacić nałożoną na niego grzywnę, lub mogą to uczynić osoby dla niego najbliższe.