Za czasów PRL niektóre zmiany wprowadzane przez władzę, aczkolwiek całkowicie arbitralne, potrzebowały uzasadnienia w postaci woli ludu. Prawdziwy lud oczywiście nie był ich inspiratorem ani ich nie popierał, ale trzeba było stwarzać pozory – czasami wyłącznie na użytek zagranicy. I wówczas w jakiejś „Trybunie Ludu" albo innym „Głosie Robotniczym" można było przeczytać, a w „Dzienniku Telewizyjnym" usłyszeć, że dana decyzja została podjęta wskutek ustawicznych wniosków, monitów i próśb jakiejś organizacji społecznej. Czasami takiej, o której nikt nigdy nie słyszał, a która przecież faktycznie istniała.
Co to ma wspólnego ze współczesnymi ruchami miejskimi, zwłaszcza w polskim wydaniu? Wbrew pozorom – całkiem sporo. Oczywiście nie żyjemy już szczęśliwie w systemie autorytarnym, a władza, i centralna, i lokalna, jest wybierana w ramach demokratycznej procedury. Lecz modus operandi jest podobny: ruchy miejskie pełnią często funkcję wygodnych...
- Dostęp do treści rp.pl
- nie zawiera: E-wydanie Rzeczpospolitej
- nie zawiera: Aplikacji na smartfon i tablet
