Aktualizacja: 02.04.2020 18:13 Publikacja: 03.04.2020 18:00
Foto: materiały prasowe
Tenże prolog zapowiada, z czym będziemy mieli do czynienia przez najbliższe 400 stron. Z ambitną rozprawą kosmologiczną, historiozoficzną, filozoficzną, a także etyczną. I tak – jak w przypadku arcydzieła Kubricka – jej konstrukcja składa się z członów pozornie do siebie nieprzystających.
Nie bez powodu „Plątawisku" patronują dwie osobowości rekomendujące czytelnikom na ostatniej stronie lekturę – ks. Michał Heller oraz Krzysztof Zanussi. Ksiądz naukowiec i filmowiec filozof. Słusznie obydwaj podkreślają, że książka Surdykowskiego leży na przecięciu gatunków i form. Z jednej strony rozpisana jest niczym traktat naukowy z prologemeną, czyli wstępnym rozważaniem, i rozdziałami rozpisanymi w formie tez i antytez, oraz suplementami na koniec. Ta szczególna konstrukcja niech nie zniechęci czytelników – bo z drugiej strony, przy całej swej misternej oprawie „Plątawisko" stanowi solidną dawkę dobrej prozy z momentami wręcz świetnymi.
Kontynuuj czytanie tego artykułu w ramach subskrypcji rp.pl
Na bieżąco o tym, co ważne w kraju i na świecie. Rzetelne informacje, różne perspektywy, komentarze i opinie. Artykuły z Rzeczpospolitej i wydania magazynowego Plus Minus.
Żaden szef izraelskiego rządu nie sprawował władzy tak długo. Żaden też nie naraził tak bardzo na szwank wizerunku państwa i nie wystawił go na równie wielkie niebezpieczeństwo.
Nie możemy zapomnieć, że medycy też są hibakusha. Badając kataklizm spowodowany przez bombę atomową, hiroszimscy lekarze zaglądają coraz to głębiej i głębiej w piekielne czeluści, do których sami trafili.
„Nie mam siły być mną” – mówi załamana Wanda, bohaterka serialu „Kiedy ślub?”. Chociaż w założeniu ma on być słodko-gorzkim obrazem milenijnego pokolenia, śmiech jest tu głównie maską skrywającą życiowe dramaty. Dla pokolenia, które tworzyło pierwsze internetowe memy, nic przecież nie może być całkiem na serio.
O.J. Simpson odmienił świat sportu i popkultury, był na szczycie i na dnie. Kochany i nienawidzony, musiał urodzić się, żyć oraz umrzeć w Ameryce.
Pełnoskalowa wojna z Izraelem byłaby gwoździem do trumny konającego Libanu. Kraj pogrążyłby się w kolejnej krwawej wojnie domowej, która cofnęłaby go do epoki kamienia łupanego.
Masz aktywną subskrypcję?
Zaloguj się lub wypróbuj za darmo
wydanie testowe.
nie masz konta w serwisie? Dołącz do nas