Tylko 19 zł miesięcznie przez cały rok.
Bądź na bieżąco. Czytaj sprawdzone treści od Rzeczpospolitej. Polityka, wydarzenia, społeczeństwo, ekonomia i psychologia.
Treści, którym możesz zaufać.
Reklama
Poetka musi trzymać fason
Autorka biografii polskiej noblistki deklaruje: „interesowało mnie nie tyle życie zewnętrzne, ile psychika poetki, jej przeżycia wewnętrzne, rozwój i zmiany osobowości". Jednocześnie Joanna Gromek-Illg nie boi się pisać „nie wiem", gdy wnioskuje tylko z okruchów pamięci, jednego listu. Przyznaje, że prywatne życie Szymborskiej „jest dzisiaj trudną do rozwiązania zagadką". Tym bardziej że Szymborska – mimo towarzyskiej natury – całe życie niechętna była wywiadom i upublicznianiu swej prywatności.
3 lipca 1923 r. na świecie witała ją o pięć lat starsza siostra Nawoja, 33-letnia matka Anna z Rottermundów i 53-letni ojciec Wincenty, który z początku myślał, że Wisława będzie Wicusiem, stąd jej drugie imię. Pierwsze brzmiało bowiem Maria, a w domu mówiono na nią „Ichna" (od Marychny). Wcześnie nauczyła się czytać, ale w gimnazjum nie była prymuską, bardzo dobry miała tylko ze sprawowania i z religii. Charakteryzowało ją „specyficzne poczucie humoru i ironiczny dystans do rzeczywistości" – od kiedy tylko nauczyła się posługiwać ołówkiem i piórem. „Młodą rymotwórczynię wyraźnie bawiło udawanie patosu, używanie archaizacji, stosowanie inwersji składniowej – i korzystała z tych środków obficie". „Zdarzyło jej się poczęstować zaproszoną przez rodziców damę orzechami i powiedzieć, że to «dobre na rozumek»" – rodzice nie byli rozbawieni.
Reklama
Plus Minus
„Wszystko jak leci. Polski pop 1990-2000”: Za sceną tamtych czasów
Ich nazwiska nie trafiały na okładki płyt, ale to oni ukształtowali dzisiejszy show-biznes.
Plus Minus
„Eksplodujące kotki. Gra planszowa”: Wrednie i losowo
„Eksplodujące kotki. Gra planszowa” to gratka dla tych, którzy nie lubią współgraczy…
Plus Minus
„Jesteś tylko ty”: Miłość w czasach algorytmów
Chemia pomiędzy odtwórcami głównych ról utrzymuje film na powierzchni, także w momentach potencjalnej monotonii.
Plus Minus
„Harry Angel”: Kryminał w królestwie ciemności
Czasem największy horror zaczyna się wtedy, gdy przestajemy okłamywać samych siebie.
Plus Minus
Gość „Plusa Minusa” poleca. Sebastian Jagielski: Czego boją się twórcy
Współczesne kino częściej szuka empatii niż konfrontacji, ale wciąż uważam, że ta druga może być bardzo skuteczna.
