Dyrektywa unijna skupia się na interesach producentów

„Każdy ma prawo do własnej opinii, ale nie do własnych faktów" - mając w pamięci te słowa, z zainteresowaniem przeczytałem opinię pana Marka Kościkiewicza nt. obecnie dyskutowanej reformy prawa autorskiego w Unii Europejskiej („Gra o czyste zasady w internecie", „Rzeczpospolita" 1 marca).

Niestety, panu Kościkiewiczowi w tym krótkim tekście udaje się zmieścić pokaźną ilość informacji nieprawdziwych, wprowadzających czytelników w błąd i tworzących fałszywy obraz istoty projektowanych przepisów i ich znaczenia, nie tylko dla firm świadczących usługi online, ale także dla ich użytkowników. Najbardziej rażąco nieprawdziwa informacja dotyczy wysokości wynagrodzeń wypłacanych przez firmy internetowe twórcom. Ta informacja jest często rozpowszechniana przez niektórych przedstawicieli ZAiKS, mimo pełnej świadomości tego, że jest nieprawdziwa. Pan Kościkiewicz twierdzi, że twórcy otrzymują tylko 1,3 proc. zysku związanego z ich twórczością obecną na YouTube. Fakty są takie, co każdy może zweryfikować bez trudu, że twórca umieszczający swoje treści w serwisie otrzymuje co najmniej połowę z przychodu (nie zysku) generowanego przez reklamy umieszczane przy jego treściach. Jedynie w ciągu ubiegłego roku YouTube wypłacił samej tylko branży muzycznej 1,8 mld dol. z tytułu przychodów z reklam.