Co do możliwości wyznaczenia kolejnej siedziby kancelarii w Warszawie, Minister Sprawiedliwości wskazał, że w stolicy jest 454 notariuszy, działających w ramach 303 kancelarii, a liczba mieszkańców to 1,7 mln. Zatem na 3,8 tys. mieszkańców przypada jeden notariusza. Te zestawienie zdaniem Ministra dowodzi, że wyznaczenie siedziby kancelarii zgodnie z wnioskiem jest możliwe i przyczyni się do zmniejszenia liczby mieszkańców na jednego notariusza, a tym samym zapewni większą dostępność do usług notarialnych, co leży w interesie społecznym.
Izba nie dała za wygraną, i zaskarżyła powołanie do sądu administracyjnego. W skardze wskazała, że nie ma dowodu odbycia aplikacji notarialnej przez panią Annę H. Zdaniem Izby dowodem takim nie może być fakt dopuszczenia do egzaminu notarialnego przez Przewodniczącego Komisji Egzaminacyjnej, który przekroczył swoje uprawnienia. W uzasadnieniu powołując się na linię orzeczniczą Naczelnego Sądu Administracyjnego Izba stwierdziła, że niezaliczenie kolokwium uniemożliwia uznania, że doszło do odbycia aplikacji notarialnej. – Fakt złożenia z wynikiem pozytywnym przez kandydata egzaminu notarialnego nie jest zatem równoznaczny i nie zastępuje odbycia aplikacji notarialnej – wskazał samorząd notariuszy.
Za chybioną i dokonaną wbrew uznaniu administracyjnemu Izba uznała także argumentację Ministra odnoszącą się do celowości wyznaczenia siedziby kancelarii w Warszawie.
Minister Sprawiedliwości podtrzymał swoje stanowisko, że wbrew twierdzeniom Izby, uchwała o odmowie wydania zaświadczenia o odbyciu aplikacji notarialnej nie stanowi wiążącego dla Ministra urzędowego poświadczenia faktu. W opisywanym sporze Wojewódzki Sąd Administracyjny przyznał rację Ministrowi, i w całości oddalił skargę Izby Notarialnej.
W uzasadnieniu stwierdzono m.in., że z uprawnienia samorządu notariuszy do przeprowadzania kolokwiów i sprawdzianów (par. 13 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z 22 grudnia 2005 r. w sprawie organizacji aplikacji notarialnej) nie sposób wywieść uprawnienia do odmowy wydania zaświadczenia o ukończeniu aplikacji, a w konsekwencji stwierdzenia, że aplikant aplikacji nie odbył.
Odnosząc się z kolei do miejsca siedziby kancelarii, sąd wskazał, że z przepisów Prawa o notariacie, jak i z przepisów rozporządzenia MS z 30 kwietnia 1991 r. w sprawie trybu wykonywania nadzoru nad działalnością notariuszy i organów samorządu notarialnego, nie wynikają obowiązki Ministra do przeprowadzenia badań w zakresie zaspokojenia potrzeb na usługi notarialne w danej miejscowości.
