Składając do Rady Okręgowej Izby Inżynierów Budownictwa oświadczenie o zamiarze czasowego świadczenia w 2020 r. na terytorium RP usług transgranicznych i wniosek o tymczasowy wpis na listę członków tej Izby, inżynier budownictwa dołączył m.in. dokumenty potwierdzające kwalifikacje zawodowe oraz działalność zarejestrowanej w Wielkiej Brytanii spółki, której jest dyrektorem i udziałowcem. Izba zobowiązała go jednak dodatkowo do wykazania dotychczasowego doświadczenia zawodowego w projektowaniu, w specjalności konstrukcyjno-budowlanej. Miał też przedłożyć referencje podmiotów, którym świadczył takie usługi, oraz przedstawić informację o rodzaju, czasie i miejscu planowanych czynności zawodowych.

Można było przewidywać, że zajmie to co najmniej kilka miesięcy. Ponieważ jednak inżynier nie przedstawił w terminie wymaganych informacji, sprawa w ogóle utknęła jako pozostawiona bez rozpoznania. Wnioskodawca złożył więc skargę na bezczynność Izby do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku.

Czytaj także: Spór o uprawnienia inżynierów budownictwa

Sprawa była niecodzienna, toteż WSA zwrócił uwagę nie tylko na jej konkretne, lecz również na szersze uwarunkowania. Zgodnie z przepisami prawa budowlanego oraz z ustawą o samorządach zawodowych architektów, inżynierów budownictwa i urbanistów, inżynier budownictwa będący obywatelem państwa członkowskiego UE jest uprawniony do wykonywania na terytorium RP samodzielnych funkcji technicznych w budownictwie po uzyskaniu decyzji o uznaniu jego kwalifikacji zawodowych.

Wyjątkiem od tej zasady są uprawnienia do świadczenia usług transgranicznych, które może wykonywać obywatel państwa członkowskiego UE posiadający kwalifikacje zawodowe architekta lub inżyniera budownictwa, prowadzący działalność w innym państwie niż Polska.

Oznacza to, że inżynier budownictwa nie jest obowiązany do poddania się procedurze uznawania kwalifikacji zawodowych. Ze względu na bezpieczeństwo ludzi musi jednak spełniać warunki niezbędne do świadczenia usług transgranicznych. W konsekwencji jest zobowiązany nie tylko złożyć oświadczenie o zamiarze świadczenia usług transgranicznych, ale również wykazać doświadczenie zawodowe w specjalności konstrukcyjno-budowlanej – stwierdził sąd. Organ samorządu zawodowego mógł więc nałożyć taki obowiązek – uznał WSA, oddalając skargę.

Wyrok jest nieprawomocny.

Sygnatura akt: II SAB/Gd 35/20