4 marca 2016 r. Naczelny Sąd Administracyjny oddali skargę ministra kultury i dziedzictwa narodowego od wyroku WSA w Warszawie (sygn. VII SA/Wa 23/14) uchylającego decyzję tego organu odmawiającą wykreślenia nieruchomości z rejestru zabytków.
Stan faktyczny
Sporna nieruchomość (wybudowany w XIX w. dom z zabudowaniami gospodarczymi i otaczającą działką, na której znajdowały się ogród i sad), położona przy ul. Królewieckiej 285 w Elblągu, została wpisana do rejestru zabytków województwa warmińsko-mazurskiego 12 lipca 2000 r. (nr rej. A-1693). Zabytek ten stanowi własność miasta Elbląg.
Na podstawie decyzji prezydenta Elbląga nieruchomość ta została podzielona geodezyjnie na dwie działki: zabudowaną (nr 213/1) położoną przy ul. Królewieckiej 285 oraz niezabudowaną (nr 213/2) położoną pod adresem ul. Olchowa 1a, na której pozostały ogród, sad owocowy i rozlewisko strumienia.
Podział został dokonany za zgodą konserwatora zabytków. A działkę zabudowaną Elbląg sprzedał osobie prywatnej.
Następnie miasto wystąpiło o wykreślenie z rejestru zabytków województwa warmińsko-mazurskiego nieruchomości położonej przy ul. Olchowej 1a. Jednak zarówno konserwator zabytków, jak i minister kultury i dziedzictwa narodowego – decyzją z 25 października 2013 r. – odmówili. W ocenie organu zabytek może zostać wykreślony z rejestru jedynie po spełnieniu przesłanek wskazanych w art. 13 ust. 1 ustawy o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami.