Gwiazda, o której mowa, to znany pod nazwą J0331-27 karzeł typu widmowego L o masie odpowiadającej około 8 procent masy Słońca.
Ta niewielka jak na gwiazdę masa wystarcza do syntezy wodoru. Gdyby masa obiektu była mniejsza, J0331-27 nie byłaby gwiazdą i nie byłaby w stanie wytwarzać energii.
W ostatnim czasie astronomowie badali dane zebrane przez XMM-Newton, satelitę Europejskiej Agencji Kosmicznej służącego do obserwacji Wszechświata w ultrafiolecie i promieniowaniu rentgenowskim.
Naukowcy dostrzegli, że 5 lipca 2008 r. jedna z trzech umieszczonych na satelicie kamer EPIC (European Photon Imaging Cameras) zarejestrowała na J0331-27 niezwykle silny rozbłysk promieniowania rentgenowskiego. Zjawisko trwało kilka minut, w tym czasie gwiazda wyemitowała dziesięciokrotnie więcej energii niż ma to miejsce podczas najsilniejszych rozbłysków słonecznych.
Do rozbłysku dochodzi, gdy pole magnetyczne w atmosferze gwiazdy staje się niestabilne i zapada się. W czasie tego procesu uwalniana jest znaczna część energii pola.