W kwietniu 2013 r. starosta nowotarski wydał decyzję nakazującą Centrum Nauki i Biznesu ŻAK sp. z o.o. zwrot dotacji oświatowej przyznanej w 2011 r. na prowadzenie siedmiu placówek szkolnych. W ocenie starosty spółka wykorzystała przyznane jej środki niezgodnie z przeznaczeniem. A to dlatego, że z dotacji tej spółka opłaciła reklamy w prasie ogólnopolskiej i lokalnej oraz na stronach internetowych prezentujące ofertę edukacyjną prowadzonych przez nią szkół policealnych i dla dorosłych. Zdaniem starosty wydatek związany z kolportażem materiałów reklamowych nie może być sfinansowany z dotacji otrzymanej z budżetu powiatu z tej racji, że nie można go zaliczyć bezpośrednio do kosztów związanych z procesem kształcenia, wychowania i opieki, a tym samym nie ma możliwości kwalifikowania ich jako wydatków bieżących.
W swojej decyzji starosta orzekł również o obowiązku zapłaty przez spółkę odsetek od wymienionych kwot. Odsetki te zostały obliczone jak od zaległości podatkowych.
Sąd nieprzekonany
Centrum Nauki i Biznesu ŻAK zaskarżyło decyzję starosty nowotarskiego najpierw do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie (sygn. I SA/Kr 1643/13), a następnie wniosło skargę kasacyjną do NSA. Niestety, w obu instancjach sprawę przegrało.
We wniesionej do NSA skardze kasacyjnej spółka podniosła, że ustawa o systemie oświaty nie definiuje pojęcia „wydatki bieżące", definicja zaś zawarta w przepisach ustawy o finansach publicznych nie może zostać do niej zastosowana. A to dlatego, że normy odnoszące się do instytucji sektora finansów publicznych nie mogły mieć bezpośredniego zastosowania w sytuacji podmiotów spoza tego sektora. Argumenty te jednak sądu nie przekonały.
W ocenie NSA w ramach dotacji przysługującej szkołom niepublicznym nie mogły być sfinansowane wydatki poniesione przez nie na cele związane z reklamą i promocją placówek. Ich istotą było bezpośrednie służenie finansowemu interesowi skarżącej spółki jako organowi prowadzącemu. Wydatki te miały zwiększyć przyszłe przychody spółki i w związku z tym nie mogły być zakwalifikowane jako wydatki bieżące, ponieważ bez ich poniesienia placówki mogły prowadzić bieżącą działalność dydaktyczną, wychowawczą i opiekuńczą.
