Władca Paryża, reż. Jean-Francois Richet
Dystrybucja: Galapagos Films
Eugene-Francois Vidocq – awanturnik, który z przestępcy zamienił się w detektywa – to postać autentyczna. Urodził się w 1775 roku w rodzinie bogatych piekarzy w Arras. Miał 13 lat, gdy własnym rodzicom ukradł sztućce, sprzedał je i pieniądze wydał na rozrywki. Potem było już tylko gorzej. Vidocq kradł, trafiał do więzienia. Zyskał sławę jako genialny szermierz, walczył nawet w wojnie holendersko-francuskiej, choć i stamtąd, po awanturach zbiegł i został uznany za dezertera. W 1809 roku, podczas odsiadywania kolejnego wyroku, zaczął współpracować z policją. Po zaaranżowanej przez policję ucieczce z więzienia, trafił do paryskiego półświatka, gdzie zaczął rozpracowywać przestępców. Po licznych życiowych zakrętach, skończył jako szef francuskiej policji, a potem właściciel firmy, którą można nazwać pierwszym w historii prywatnym biurem detektywistycznym. Poza tym Vidocq był kobieciarzem, miał kilka żon, niezliczone ilości kochanek.
Trudno sobie wyobrazić postać bardziej filmową. Jean-Francois Richet we „Władcy Paryża” pokazał go jako awanturnika o barwnym życiu, walczącego z przestępcami i oczyszczającego paryskie ulice ze złodziei i zabójców. Ale też opowiedział o samotności człowieka, który nigdzie nie jest u siebie: półświatek traktuje go jak zdrajcę, w wyższych sferach jest uważany za „obcego” i marionetkę. A największym atutem filmu jest grający główną rolę Vincent Cassel. Jako Vidocq dość posępny, jednak nic nie tracący ze swojej charyzmy.
Kartoteka 64, reż. Christopher Boe
Dystrybucja: Kino Świat
Film Boe oparty jest na powieści Jussiego Adlera-Olsena, autora głośnej serii skandynawskich kryminałów o Departamencie Q, zapoczątkowanej powieścią „Kobieta w klatce”. Książki tego duńskiego pisarza są wydawane w milionowych nakładach, zostały przetłumaczone na ponad 40 języków, wielokrotnie trafiały na szczyt listy przebojów „New York Timesa”.
