W czarnej liście przygotowanej na lipcowy szczyt G20 organizacja z Paryża stwierdziła, że w minionym roku osiągnięto ogromny postęp w walce z uchylaniem się od płacenia podatków, na co miała wpływ presja polityczna po ujawnieniu dokumentów Panama Papers. Jej zdaniem, na świecie nie ma już znaczących ośrodków offshore, których władze nie chcą współpracować w zakresie wymiany informacji podatkowych.

Tylko jeden kraj, Trynidad i Tobago, nie dostosował się do międzynarodowych norm przejrzystości, ale nie ma w nim istotnego sektora finansowego, więc nie stwarza dużego ryzyka. Dokument OECD ujawnił, że amnestie podatkowe w ostatnich 8 latach zapewniły dopływ dodatkowych 85 mld euro należności, bo ponad 500 tys. podatników ujawniło swe aktywa ukryte poza własnym krajem. Np. w Indonezji zadeklarowano majątki o wartości 36 mld dolarów.

Większa przejrzystość w finansach jest wynikiem rosnącej presji na raje podatkowe, która pojawiła się w czasie światowego kryzysu finansowego w 2008-9 r., ale uzyskała nowy impuls po opublikowaniu dokumentów panamskiej kancelarii prawnej — Panama Papers — potwierdzających korzystanie z anonimowych firm wydmuszek do ukrywania dochodów i unikania podatków. Po ich ujawnieniu kolejne raje, m.in. Panama, Zjednoczone Emiraty Arabskie i Bahamy, postanowiły dostosować się do norm międzynarodowych.

Po ujawnieniu panamskich dokumentów G20 zwróciła się do OECD o sporządzenie na lipcowy szczyt szefów 20 krajów listy uporczywych rajów podatkowych. Lista miała uwzględniać kraje, które nie spełniają co najmniej dwóch z trzech kryteriów: przychylności dla wymiany informacji podatkowych na życzenie, obowiązku automatycznej wymiany informacji i obowiązku wielostronnej wymiany informacji.

OECD stwierdziła, że wszystkie badane kraje i ośrodki finansowe zgodziły się na automatyczną wymianę informacji i podpisały — albo zamierzają to zdobić — wielostronny traktat o stosowaniu jej. Cztery z 5 krajów przyjęły już ustawy niezbędne do realizacji ich zobowiązań w zakresie przekazywania od września międzynarodowym organom podatkowym informacji o bilansach bankowych, odsetkach, dywidendach i dochodach z produktów ubezpieczenia.