Szkarlatyna to ostra, wysypkowa choroba zakaźna wywoływana przez paciorkowce. Na szkarlatynę zapadają zazwyczaj dzieci w wieku od 3 do 8 lat, w okresie jesienno-zimowym. Bakterie choroby przenoszone są zazwyczaj drogą kropelkową i poprzez przedmioty, z którymi miała kontakt chora osoba.
Szkarlatyna jest bardzo zaraźliwa i szybko się rozprzestrzenia. Najczęściej chorują na nią dzieci uczęszczające do żłobków, przedszkoli i szkół. Niestety na tę chorobę nie ma szczepionki.
Jak donosi onet.pl, coraz więcej placówek alarmuje, że wśród wychowanków zaobserwowano szkarlatynę.
Z danych, do których dotarła „Rzeczpospolita” wynika, że od początku roku do 15 września na szkarlatynę zachorowało w Polsce 13 011 osób. To o 1295 więcej, niż w analogicznym okresie ubiegłego roku.
Do epidemicznego wzrostu zachorowań dochodzi co kilka lat. Lekarze uspokajają jednak, że względu na powszechność stosowania antybiotyków jest mało prawdopodobne, by sytuacja wymknęła się spod kontroli.
Szkarlatynę nie jest obecnie tak niebezpieczna jak dawniej, kiedy nawet 25 proc. zakażeń kończyło się zgonem. Nie oznacza to jednak, że można chorobę lekceważyć. Szybkie i właściwie rozpoznanie zmniejsza ryzyko powikłań i przyspiesza powrót do zdrowia.
Jak rozpoznać szkarlatynę
Początek szkarlatyny jest gwałtowny, towarzyszy mu ból gardła , kaszel, wymioty, wysoka gorączka, bóle głowy. Obserwuje się powiększone żywoczerwone migdałki.
W 2-3 dniu infekcji zaczyna pojawiać się charakterystyczna drobnoplamista wysypka –zmiany przypominają ukłucia szpilki lub drucianej szczotki.
Dla płonicy specyficzny jest tzw. trójkąt Fiłatowa, czyli rumień na policzkach z pozostawieniem bladej skóry wokół ust i nosa oraz malinowy język.
Szkarlatynę leczy się penicyliną przez minimum 10 dni. W przypadku uczulenia na penicylinę można zastosować antybiotyki z grupy makrolidów, np. azytromycynę, klarytromycynę, erytromycynę.
Po kilku dniach przyjmowania leku objawy szkarlatyny mogą ustąpić, nie oznacza to jednak, że można przerwać kurację antybiotykiem. Przebieg choroby powinien być kontrolowany przez lekarza, aby można było uniknąć niebezpiecznych powikłań.
Powikłania, które mogą wystąpić, to zapalenie węzłów chłonnych, ucha środkowego, zapalenie nerek i stawów. Najpoważniejszym powikłaniem szkarlatyny jest posocznica.
