Jej twórczość do dziś traktowana jest w anglosaskim świecie z wielkim szacunkiem, często filmowana i co ważne powszechnie czytana. Dowodzi tego także ekranizacja bestsellerowej powieści Karen Joy Fowler, zrealizowana przez debiutującą w reżyserskim fachu scenarzystkę Robin Swicord.
Tytułowy nieformalny klub literacki tworzy pięć kobiet w różnym wieku (od pani po pięćdziesiątce i sześciu małżeństwach po 20-letnią dziewczynę tłumiącą sportami ekstremalnymi frustracje wynikające z kolejnych, nieudanych lesbijskich związków) i jeden młody mężczyzna. Kolejno każde z nich organizuje spotkanie poświęcone jednej z sześciu powieści autorstwa angielskiej pisarki. W ciągu pół roku członkowie owego klubu nie tylko czytają kolejne książki i dyskutują o nich, ale sami przeżywają podobne dylematy, co postacie literackie sprzed prawie 200 lat.
W podzielonym na rozdziały opatrzone tytułami powieści Jane Austen filmie reżyserka naturalnie wygrywa paralele między romantyczną literaturą a filmową rzeczywistością. A nieznającym utworów sławnej Angielki dyskretnie podsuwa bryki, by lepiej mogli się wczuć w bolesne doświadczenia miłosne bohaterów. Udało jej się również wyjść poza sztywne ramy komedii romantycznej ku trafnym obserwacjom i diagnozom obyczajowym i, za sprawą świetnie dobranej obsady, bardzo wiarygodnej charakterystyce postaci. To sprawia, że łatwiej przełknąć liczne uproszczenia fabularne i chwilami denerwujący, nazbyt czułostkowy ton opowieści.
Powieści tej angielskiej pisarki z przełomu XVII i XVIII w. od 1938 r. doczekały się 37 ekranizacji (na rok 2008 zapowiedziane są kolejne cztery). 12 to adaptacje „Dumy i uprzedzenia”, wydanej po raz pierwszy w 1813 r. historii młodej kobiety próbującej w imię miłości wyłamać się z konwenansów. Już w 1938 r. powstała pierwsza, godzinna wersja (reż. Michael Barry). Szczególnym powodzeniem cieszył się (także u nas) miniserial, zrealizowany przez Simona Langtona (1995) z kreacją Colina Firtha jako Pana Darcy.
Pierwszy film kinowy zrealizował Robert Z. Leonard wg scenariusza Aldousa Huxleya w 1940 roku. 53 lata później przeniesiono akcję tej romantycznej powieści do współczesnych Stanów Zjednoczonych (reż. Andrew Lack), a w 2004 roku do współczesnych Indii (reż. Gurinder Chadha). Osiem razy filmowano „Emmę”, pięć „Perswazje”, trzy „Mansfield Park”.
