Na polskim rynku wciąż jest dużo miejsca na nowe sklepy, z tym że nie na małe sklepy osiedlowe, ale na supermarkety i dyskonty. Czym różnią się zakupy w małych sklepikach od robionych w wielkich supermarketach?

prof. Andrzej Falkowski:

Supermarkety i wielkie centra handlowe przede wszystkim gwarantują nam anonimowość. A ludzie dziś nie chcą być rozpoznawani.

Koniecznie potrzebujemy anonimowości w sklepie?

W dużych miastach daje nam ona poczucie bezpieczeństwa. Nie chcemy pokazywać, kim naprawdę jesteśmy. Dlatego ze sklepów osiedlowych, które nie chronią naszej anonimowości, korzystają raczej ludzie starsi, zżyci ze sprzedawcami i swoimi sąsiadami.

Młodzi nie potrzebują więzi sąsiedzkich?

Nie tylko młodzi, już ludzie w średnim wieku nie chcą budować tych więzi. Oni budują własne sieci więzi społecznych, ale tylko w Internecie, a fizyczne wchodzenie w relacje społeczne ich w ogóle nie interesuje.

Czy to oznacza koniec małych sklepików?

Ależ nie, sklepy osiedlowe są społecznie potrzebne. W mieście się nie znamy, ale w takich miejscach spotykają się przecież ciągle ci sami ludzie. Można w nich porozmawiać, dowiedzieć się czegoś, poznać sąsiadów, a co za tym idzie, wzmocnić obraz samego siebie. A to jest nam potrzebne.

To dlaczego wolimy jechać do centrum handlowego, niż wyskoczyć na chwilę do sklepiku pod blokiem?

Bo nasze nawyki konsumenckie się zmieniły. W centrach handlowych tracimy wiele czasu, ale są tam restauracje, miejsca rozrywki itd. Zaspokajamy tam różne potrzeby.

Kiedyś wchodziliśmy do sklepu i kupowaliśmy to, co było nam potrzebne. W supermarkecie, szukając upragnionego produktu, musimy przejść przez dziesiątki regałów i w rezultacie, idąc tylko po proszek do prania, wychodzimy z pełnym wózkiem zakupów.