Szef nie uniknie współdziałania z policją i prokuraturą

Udzielanie pomocy organom ścigania w prowadzonych przez nie postępowaniach to naturalna powinność każdego, kto ma wiedzę mogącą przyczynić się do wyjaśnienia sprawy związanej z popełnieniem przestępstwa. U pracodawców posiadane informacje istotne dla prokuratury czy policji udostępnione na ich żądanie mogą jednak naruszać tajemnicę przedsiębiorstwa.

[srodtytul]To obowiązek[/srodtytul]

[link=http://www.rp.pl/aktyprawne/akty/akt.spr?id=185865]Ustawa z 9 maja 2007 r. o zmianie kodeksu postępowania karnego oraz niektórych innych ustaw (DzU nr 99, poz. 664)[/link] do art. 15 [link=http://www.rp.pl/aktyprawne/akty/akt.spr;jsessionid=63CA0A6E8C3A9F656F42F782B9E464DE?id=75001]kodeksu postępowania karnego[/link] wprowadziła § 3.

Stanowi on, że osoby prawne lub jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, inne niż instytucje państwowe i samorządowe, a także osoby fizyczne mają obowiązek udzielać pomocy na wezwanie organów prowadzących postępowanie karne w zakresie i w terminie przez nie wyznaczonym, jeżeli bez tej pomocy przeprowadzenie czynności procesowej jest niemożliwe albo znacznie utrudnione.

Wcześniej wymóg udzielania informacji miały wskazane w § 2 tego przepisu wszystkie instytucje państwowe i samorządowe.

Ten przepis dość często wykorzystują organy ścigania. Nierzadko pytania i pisma wysyłają do firm faksem. Byłoby to do zaakceptowania, gdyby pytania o informacje nie stanowiły tajemnicy przedsiębiorstwa.

W takim wypadku upoważniony pracownik firmy udzielający odpowiedzi, aby nie narazić się szefowi, powinien zabiegać o zwolnienie z tajemnicy zawodowej.

[srodtytul]Zachowaj czujność [/srodtytul]

Zasadą postępowania karnego jest to, że pisma doręcza poczta lub inny uprawniony podmiot zajmujący się doręczaniem korespondencji albo pracownik organu wysyłającego, a w razie konieczności – policja. Na mocy art. 132 § 3 k.p.k. pismo wolno także przesłać telefaksem lub pocztą elektroniczną.

W takim wypadku dowodem doręczenia jest potwierdzenie transmisji danych. Faks można zaakceptować przy prostych pytaniach, np. o adres zamieszkania pracownika. Gdyby jednak budził on wątpliwości co do autentyczności, należy zwrócić się do organu wysyłającego prośbę o nadesłanie oryginału pisma, wskazując na tę okoliczność.

Podobnie też trzeba postąpić, gdy żądane informacje są ważne dla przedsiębiorstwa, choćby nie stanowiły jego tajemnicy.

Kiedy otrzymujemy pismo z prośbą o udzielenie danych stanowiących w naszej ocenie taką tajemnicę, udzielenie odpowiedzi powinno zależeć od uzyskania zwolnienia z niej.

Na podstawie art. 180 k.p.k. osoby obowiązane do zachowania tajemnicy służbowej lub tej związanej z wykonywaniem zawodu lub funkcji mogą odmówić zeznań co do okoliczności, na które rozciąga się ten obowiązek, chyba że sąd lub prokurator zwolni te osoby od wymogu zachowania poufności. Zatem z pytaniem należy otrzymać postanowienie o zwolnieniu z zachowania tajemnicy.

Przypominamy, że urzędy, instytucje i podmioty prowadzące działalność pocztową lub telekomunikacyjną, urzędy celne oraz instytucje i przedsiębiorstwa transportowe muszą wydać sądowi lub prokuratorowi, na żądanie zawarte w postanowieniu, korespondencję i przesyłki oraz wykaz połączeń telekomunikacyjnych lub innych przekazów informacji, w tym korespondencji przesyłanej pocztą elektroniczną.

Jeżeli ma to znaczenie dla toczącego się postępowania, podają czas ich dokonania i inne dane związane z połączeniem lub przekazem, ale nie treść rozmowy telefonicznej lub innego przekazu.

Zasady udzielania informacji dotyczą w równym stopniu dysponenta jak i użytkownika urządzenia zawierającego dane informatyczne lub systemu informatycznego co do informacji przechowywanych w tym urządzeniu lub systemie albo na nośniku będącym do jego dyspozycji, w tym korespondencji e-mailowej.

[srodtytul]Sankcje finansowe[/srodtytul]