Zgodnie z procedurą administracyjną odwołanie umożliwia ochronę praw oraz naszych interesów w postępowaniu administracyjnym niezależnie od tego, czy braliśmy w nim udział. Stroną postępowania, czyli wnioskującym o zmianę decyzji, będzie również osoba, która udowodni urzędowi swój interes prawny.
Zazwyczaj odwołanie nie wymaga szczególnej formy ani dokładnego uzasadnienia. Zgodnie z kpa wystarczy, aby wynikało z niego, że jesteśmy niezadowoleni z decyzji urzędu. Inaczej jest w przypadku odwołań od decyzji podatkowych. Ważne jest wówczas podanie argumentów, dlaczego decyzja powinna zostać zmieniona.
Aby uruchomić procedurę odwoławczą nasze pismo musi mieć formę podania. W piśmie należy wskazać znak sprawy, imię, nazwisko, adres oraz nazwę i adres urzędu, który wydał decyzję. Jeśli w odwołaniu będzie brakowało elementów przewidzianych w innych przepisach, urząd sam wezwie do ich uzupełnienia, w terminie siedmiu dni. Jednak w razie braku reakcji z naszej strony nie zajmie się sprawą.
Odwołanie wnosi się do organu wyższego szczebla. Decyzje zawierają zazwyczaj dane kontaktowe do referenta lub specjalisty prowadzącego sprawę i to u niego możemy zapytać o nazwę oraz siedzibę urzędu, do którego chcemy wnieść odwołanie. Należy pamiętać, że wnosi się je za pośrednictwem organu niższego szczebla, w terminie czternastu dni od daty doręczenia. Przy obliczaniu terminu nie uwzględnia się dnia, w którym doręczono decyzję. Urząd który ją wydał, może ją zmienić sam, zanim przekaże akta sprawy wyżej. Jeśli odwołanie trafi najpierw do organu odwoławczego, ten musi je przesłać niżej.
Jeśli z jakiegoś powodu nie dotrzymamy terminu, możemy zwrócić się z prośba o jego przywrócenie. Ciekawostką jest to, ze jeśli złożymy odwołanie w terminie, ale do niewłaściwego urzędu, nie będzie to miało negatywnych skutków (według k.p.a. podanie wniesione do niewłaściwego organu przed upływem terminu uważa się za wniesione z jego zachowaniem).
