Katar nie usprawiedliwia w sądzie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku odrzucił sprzeciw od postanowienia referendarza sądowego, którym odmówiono przyznania prawa pomocy kobiecie w zakresie całkowitym.

Sprawa dotyczyła jej skargi na decyzję dyrektora Izby Skarbowej, w zakresie orzeczenia o odpowiedzialności członka zarządu za zaległości podatkowe spółki.

WSA podał, że wnioskiem złożonym na urzędowym formularzu PPF, kobieta zwróciła się o przyznanie prawa pomocy w zakresie całkowitym, obejmującym zwolnienie od kosztów sądowych oraz ustanowienie w sprawie radcy prawnego.

Na początku bieżącego roku referendarz sądowy odmówił skarżącej przyznania jej przywileju, twierdząc, że jej sytuacja materialna pozwala na poniesienie, zarówno kosztów związanych z postępowaniem sądowym, jak i opłaceniem adwokata.

Przesyłka, zawierająca odpis postanowienia wraz z pouczeniem o terminie i sposobie jego zaskarżenia, została doręczona kobiecie z końcem stycznia. W piśmie wskazano wyraźnie, że sprzeciw wniesiony po terminie zostanie bezwzględnie odrzucony, zgodnie z procedurą postępowania przed sądami administracyjnymi.

10 lutego 2014 roku, według daty nadania w Urzędzie Pocztowym, kobieta wniosła sprzeciw od postanowienia referendarza. Sąd administracyjny jednak odrzucił go postanowieniem.

W uzasadnieniu wyjaśnił, że od zarządzeń i postanowień, strona albo adwokat, radca prawny, doradca podatkowy lub rzecznik patentowy mogą wnieść do właściwego wojewódzkiego sądu administracyjnego sprzeciw, w terminie siedmiu dni od dnia doręczenia zarządzenia lub postanowienia. Z kolei sprzeciw wniesiony po terminie sąd odrzuci na posiedzeniu niejawnym.

Tak też się stało w tej sprawie. Wskazany, siedmiodniowy termin dla złożenia sprzeciwu upłynął bezskutecznie z dniem 7 lutego 2014 roku, natomiast kobieta dokonała tej czynności trzy dni później - a więc z uchybieniem ustawowego terminu.

Skarżąca złożyła zażalenie na postanowienie odrzucające sprzeciw, wnosząc o jego uchylenie.

W uzasadnieniu wskazała, że nie zgadza się ze stanowiskiem wyrażonym w postanowieniu referendarza, iż sytuacja materialna pozwala jej na poniesienie, zarówno kosztów związanych z postępowaniem sądowym, jak i opłaceniem adwokata. Jej zdaniem nie zostały wzięte pod uwagę okoliczności, że co prawda jej siostra pokrywa wszelkie koszty opłat, ponieważ ona sama nie ma dochodu, ale nie jest to pomoc stała. Kobieta obecnie dzieli jednopokojowe mieszkanie razem z siostrą, ale tylko do momentu znalezienia zatrudnienia.

Skarżąca dodała, że co prawda z końcem stycznia otrzymała przesyłkę z sądu, jednak ze względu na przeziębienie, po odbiorze pisma nie miała możliwości się z nim zapoznać. Dopiero gdy zdrowie jej na to pozwoliło, 7 lutego przejrzała pismo w późnych godzinach popołudniowych i dopiero wtedy przygotowała stosowną odpowiedź. Podkreśliła, że nie mogła jej jednak już tak późno wysłać, dlatego też zrobiła to dopiero w pierwszy możliwy dzień pracujący, czyli w poniedziałek, 10 lutego 2014 roku.