Renta i zadośćuczynienie z komunikacyjnego OC

Aktualizacja: 08.05.2008 09:53 Publikacja: 08.05.2008 02:20

Obowiązki towarzystwa, w którym ubezpieczony jest sprawca wypadku, nie kończą się na pokryciu wydatków związanych z naprawą auta. Powinno ono także zwrócić poszkodowanemu koszty leczenia czy ewentualnego przygotowania do nowego zawodu, wypłacić zadośćuczynienie, a jeśli okaże się niezbędne – wypłacać rentę.

Towarzystwo powinno więc pokryć koszty wizyt w placówkach służby zdrowia, zabiegów rehabilitacyjnych mających przywrócić sprawność i zmniejszyć dolegliwości powypadkowe, zakupu protez, sprzętu ortopedycznego i rehabilitacyjnego, dojazdów na wizyty lekarskie, konsultacje i zabiegi rehabilitacyjne, dodatkowego dożywiania w czasie leczenia i rehabilitacji oraz koniecznej opieki nad poszkodowanym podczas leczenia i rehabilitacji.

Poszkodowany może żądać renty, jeśli w wyniku wypadku utracił zdolność zarabiania lub jego potrzeby znacząco wzrosły. Renta na zwiększone potrzeby przyznawana jest wtedy, gdy z powodu obrażeń lub trwałego rozstroju zdrowia dana osoba musi regularnie wydawać więcej na ochronę zdrowia czy opiekę. Do pokrycia takich wydatków zobowiązany jest sprawca szkody, a co za tym idzie – towarzystwo, w którym wykupił polisę OC. Żeby otrzymać rentę, trzeba przedstawić ubezpieczycielowi zaświadczenie lekarskie wskazujące, jaki jest zakres zwiększonych potrzeb i jak długo te potrzeby mogą występować.

Jeżeli na skutek wypadku poszkodowany utracił zdolność do pracy zarobkowej (musi to udowodnić), może otrzymać rentę uzupełniającą. Występuje się o nią po zakończeniu leczenia, gdy można określić długotrwałe skutki wypadku i ich wpływ na możliwość pracy. Renta może być też przyznana w razie częściowej niezdolności do pracy. Jej wysokość ustala się, porównując dochody osiągane przed i po wypadku. Zazwyczaj towarzystwo uwzględnia rentę wypłacaną po wypadku przez ZUS (pomniejsza o nią swoje świadczenie).

Jeżeli poszkodowany stał się inwalidą trwale niezdolnym do wykonywania wyuczonego zawodu, może żądać od towarzystwa pokrycia kosztów przygotowania do innego zawodu (np. opłacenia kursu, szkolenia, pomocy naukowych).

Nie sposób wycenić ból i cierpienie, w tym psychiczne, związane z uszkodzeniem ciała lub rozstrojem zdrowia. Kryją się one pod pojęciem krzywdy, która musi być zrekompensowana odszkodowaniem z polisy OC.

Wysokości zadośćuczynienia nie można ustalić automatycznie. Nie chodzi bowiem o wyrównanie strat finansowych, lecz złagodzenie cierpień fizycznych i psychicznych przez zapewnienie poszkodowanemu dostępu do dóbr i usług poprawiających standard życia. Z orzecznictwa sądowego wynika, że należy brać pod uwagę: stopień trwałego uszczerbku na zdrowiu, długotrwałość choroby, rozmiar kalectwa, wiek, widoki na przyszłość, sytuację życiową przed i po wypadku, aktualny poziom życia ludzi na terenie, gdzie mieszka poszkodowany. Zadośćuczynienie zostanie obniżone, jeżeli poszkodowany przyczynił się do wypadku bądź zwiększenia jego skutków.

Po śmierci uczestnika wypadku jego rodzina może żądać z polisy OC sprawcy zwrotu kosztów pogrzebu , kosztów leczenia poniesionych przed śmiercią poszkodowanego, renty (jeżeli na zmarłym ciążył obowiązek alimentacyjny) a także renty dla osób, które zmarły utrzymywał.

Towarzystwo zwraca tylko te wydatki, które rzeczywiście zostały poniesione przez osoby bliskie zmarłemu. Nie można dochodzić zwrotu kosztów, które faktycznie poniósł ZUS, np. wypłacając zasiłek pogrzebowy.

Najbliższa rodzina zmarłego lub osoby, które wykażą, że ich sytuacja życiowa się pogorszyła, mogą żądać tzw. stosownego odszkodowania. Jest to jednorazowa wypłata, która ma służyć przede wszystkim dzieciom i współmałżonkowi poszkodowanego. Przysługuje nie tylko wtedy, gdy sytuacja życiowa pogorszyła się w sensie materialnym, lecz również wtedy, gdy np. po śmierci męża żona musi samodzielnie wychowywać dzieci lub przechodzi takie załamanie psychiczne, że nie jest w stanie pracować.

Korzystałam z materiałów zamieszczonych na stronie internetowej rzecznika ubezpieczonych

Obowiązki towarzystwa, w którym ubezpieczony jest sprawca wypadku, nie kończą się na pokryciu wydatków związanych z naprawą auta. Powinno ono także zwrócić poszkodowanemu koszty leczenia czy ewentualnego przygotowania do nowego zawodu, wypłacić zadośćuczynienie, a jeśli okaże się niezbędne – wypłacać rentę.

Towarzystwo powinno więc pokryć koszty wizyt w placówkach służby zdrowia, zabiegów rehabilitacyjnych mających przywrócić sprawność i zmniejszyć dolegliwości powypadkowe, zakupu protez, sprzętu ortopedycznego i rehabilitacyjnego, dojazdów na wizyty lekarskie, konsultacje i zabiegi rehabilitacyjne, dodatkowego dożywiania w czasie leczenia i rehabilitacji oraz koniecznej opieki nad poszkodowanym podczas leczenia i rehabilitacji.

Pozostało 83% artykułu
Sądy i trybunały
Ostatnia sprawa Przyłębskiej. Będzie sądzić ws. wniosku prezydenta
Praca, Emerytury i renty
Coraz dłuższe L4, w tym z powodów psychicznych. Znamy najnowsze dane
Prawo na świecie
Jest wyrok sądu ws. Romana Polańskiego i brytyjskiej aktorki
Praca, Emerytury i renty
Trzy zmiany w harmonogramie wypłat 800 plus w grudniu. Nowe terminy
Materiał Promocyjny
Przewaga technologii sprawdza się na drodze
W sądzie i w urzędzie
Resort Bodnara ma pomysł na sądowe spory frankowiczów. Oto, co się zmieni
Materiał Promocyjny
Transformacja w miastach wymaga współpracy samorządu z biznesem i nauką