Nowy film Discovery Science poświęcony jest kolejkom górskim, które od lat stanowią największą atrakcję parków rozrywki na całym świecie. O tym, jak powstają najwymyślniejsze konstrukcje z wysokimi wzniesieniami, stromymi spadkami i gwałtownymi zakrętami, opowie pasjonat ekstremalnych doznań – Brendan Walker.
Za pierwsze kolejki górskie uznaje się lodowe rynny budowane w Rosji jeszcze w XVII wieku, po których zjeżdżano na specjalnych sankach. Przypominały tory bobslejowe i miały jeden, zasadniczy minus – zabawa była możliwa jedynie zimą. Dlatego rynny zaczęto budować z drewna, a specjalne sanki wyposażono w koła. Przyjmuje się, że pierwsza „pętla śmierci” powstała w 1864 roku w Paryżu. 20 lat później wprowadzono do drewnianych kolejek łańcuchy wyciągowe. Potem za udoskonalanie zabawy wzięli się Amerykanie.
W 1959 słynny park Disneyland zapoczątkował erę kolejek stalowych. Wykonywane były ze stalowych rur, które – w przeciwieństwie do drewna – mogły być gięte we wszystkich kierunkach. Wprowadzenie nowoczesnych materiałów i komputerowego projektowania doprowadziło do powstania torów umożliwiających osiąganie dużych szybkości.
Od tej pory zaczęło się ulepszanie już istniejących modeli lub tworzenie całkiem nowych. Modyfikowano lunaparkowe pociągi tak, by zwiększyć intensywność wrażeń. Wprowadzono wagoniki, które obracają się wokół własnej osi. 12 stycznia 2002 roku w parku Six Flags Magic Mountain otwarto kolejkę X – pierwszą kolejkę, która posiada siedzenia mające możliwość obrotu o 360° w osi poziomej.
Oznacza to, że siedzenie może odwrócić pasażera do góry nogami. Kolejkę tę ulepszono w 2008 roku dodając efekty specjalne (mgła i ogień) i zmieniając jej nazwę na X2. Dzisiejsi inżynierowie dzielą kolejki na kilka typów: bezpodłogowe (wagonki nie mają podłóg, co oznacza konieczność wprowadzenia wielkich przeciążeń), odwrócone (wagoniki podwieszone pod szyną), do jazdy na stojąco (ekstremalne doznania, prace nad zapewnieniem większego komfortu pasażerom ciągle trwają), hypercoastery (duża wysokość wzniesień i szybkość przejazdu), latające (pasażerowie najpierw siedzą, potem ich pozycja zmienia się na leżącą), nurkujące (bardzo ostry pierwszy spadek i krótkie wagoniki).
