"Gardenia” Elżbiety Chowaniec, opowiada historię prababki, babki, matki i córki, na których życiu zaciążyła skłonność do uzależnień. Prababka jest alkoholiczką, której nałóg pojawił się jako efekt traumatycznego dzieciństwa, młodości spędzonej podczas II wojny światowej i trudnego macierzyństwa w okresie Polski stalinowskiej.
Babka to przedstawicielka pokolenia, które czas dojrzałości spędziło w latach sześćdziesiątych i siedemdziesiątych, w Polsce okresu „socjalizmu z ludzką twarzą”. Próbuje walczyć z nałogiem matki i sama popada w pracoholizm. Wyzbywa się uczuć, a miłość zastępuje jej misja walki z alkoholizmem najbliższych.
Matka cierpiąca z powodu braku rodzinnych więzi, poszukuje miłości i rodzinnego ciepła, nie może ich znaleźć, więc pije. Córka jest ostatnią osobą w tym łańcuchu cierpienia, która próbuje przeciwstawić się rodzinnemu nałogowi poprzez realizację ambicji zawodowych - przeradzających się, zgodnie z genetyczną skłonnością, w uzależnienie od pacy.
Grają: