Bogusław Chrabota: Koniec manewrów – wniosek jest w Trybunale

Wygrała optyka Timmermansa i przekonanie, że Polska stacza się po równi pochyłej, a „obawy Komisji Europejskiej co do praworządności w Polsce rosną”. To zły znak również z perspektywy toczącego się postępowania według art. 7, choć chwilowo ta procedura schodzi na plan dalszy. KE zapewne nie wykona tu żadnych istotnych ruchów, dopóki nie wypowie się TSUE.

Skierowanie skargi do Trybunału to również definitywny koniec manewrów w sprawie porozumienia się rządzących ze środowiskiem sędziów SN, czy – szerzej – skonfliktowanych z rządem środowisk prawniczych. Skarga zapewne wzmocni kurs kolizyjny i oddali – można chyba powiedzieć to już dziś odpowiedzialnie – iluzję kompromisu. Z tej perspektywy równie niezrozumiałe, czy taktycznie błędne było spotkanie Mateusza Morawieckiego z Małgorzatą Gersdorf w SN, chyba że chodziło o sprawienie wrażenia, że „zbuntowani” sędziowie dostali ostatnią szansę.

Decyzja o złożeniu skargi – choć wzmocni PiS-owskich „nieprzejednanych” –wprowadzi ich jednak również na nową, niebezpieczną ścieżkę. Ta ścieżka to kwestia poszanowania, lub nie, autorytetu TSUE. Test dla polityków w rodzaju Jarosława Gowina, który głośno mówił o niestosowaniu się do wyroku Trybunału, o ile będzie on niekorzystny dla rządzących. To wobec nich Komisja zagrała w otwarte karty i powiedziała: sprawdzam. Zastosujecie się do decyzji TSUE i uszanujecie wspólnotę instytucjonalną Unii, czy mentalnie jesteście już na drugim brzegu? I to jest chyba w całej sprawie najważniejsze.