UE: Antykremlowska telewizja

– Projekt wzbudza zainteresowanie wielu państw – uważa Wojciechowski. Według informacji „Rz" spoza Unii Norwegia wyrażała gotowość współpracy przy nim. Jednak do tej pory nie ma żadnych informacji o ewentualnych uczestnikach warszawskiego spotkania ani tym bardziej o sumach już zadeklarowanych na rozwój projektu. Przed spotkaniem minister Schetyna mówił o rosyjskojęzycznej telewizji, po – szef holenderskiej dyplomacji Bert Koenders jedynie o „nowych instrumentach i możliwościach do pracy na bazie obiektywnej informacji", jaki projekt stworzy rosyjskim dziennikarzom.

Sama zaś inicjatywa zniknęła z oficjalnego sprawozdania ze spotkania Rady ds. Zagranicznych (czyli spotkania szefów dyplomacji). Podobno jednak szefowa unijnej służby zagranicznej Federica Mogherini w jej trakcie namawiała do dokładnego przestudiowania dokumentu.

Od chwili wybuchu wojny na Ukrainie rosyjska propaganda zaczęła stanowić poważne zagrożenie na terenie samej Unii (głównie w krajach, w których mieszkają mniejszości rosyjskojęzyczne). W czerwcu, podczas jednego ze spotkań ekspertów poprzedzających opublikowanie raportu Europejskiego Funduszu, publicystka „Washington Post" Ann Applebaum podała, że „tylko w Niemczech około 3–4 milionów Rosjan ogląda kremlowską telewizję Pierwyj Kanał", a język rosyjskiej propagandy „nigdy od czasu zakończenia zimnej wojny nie był tak agresywny, chwilami jest agresywniejszy niż w czasie konfrontacji" (przed 1989 rokiem).

Szczególny problem jest w państwach bałtyckich, gdzie znaczna część społeczności rosyjskojęzycznej ogląda tylko kremlowskie telewizje (jedyne dostępne bezpłatnie w tych krajach). Jeszcze większe napięcia stwarza w krajach należących do Partnerstwa Wschodniego (Ukraina, Mołdawia, Gruzja i Azerbejdżan). Nowa inicjatywa unijna skierowana jest również do mediów w tych państwach.

Mimo że niewiele o niej wiadomo, Rosja już zdążyła zaprotestować: „Unia rozdyma mit o rosyjskiej propagandzie", by „stworzyć warunki do totalnej dyskryminacji rosyjskich mediów".