Zaproponowaną przez rząd Mariano Rajoya reformę, polegającą na zwiększeniu bankowych rezerw i fuzji słabszych banków z silniejszymi, poparło wczoraj 303 z 350 członków Kongresu Deputowanych. Jednak na giełdzie kursy akcji banków spadły, co obrazuje brak wiary inwestorów w szybkie uzdrowienie sektora bankowego. – Ta reforma jest niezbędna, sięga samych korzeni kryzysu – przekonywał minister gospodarki Luis de Guindos. Uspokajał, że rząd „nie wyda na nią nawet jednego euro z funduszy publicznych".
Na ostateczne zniwelowanie skutków zapaści w sektorze budownictwa, która w 2008 roku zepchnęła hiszpańskie banki na krawędź bankructwa i walnie przyczyniła się do kryzysu w Hiszpanii, potrzeba 52 mld euro – uznał rząd. W sytuacji drastycznych cięć w oświacie czy służbie zdrowia oraz zmniejszenia pensji w budżetówce nie ma mowy o wspieraniu sektora bankowego z kasy państwa. Jedynym wyjściem jest zmuszenie banków do zwiększenia obowiązkowych rezerw. To tym bardziej pilne, że aż 176 mld z 320 mld euro kredytów związanych z budownictwem zostało uznanych przez hiszpański bank centralny za „aktywa niepewne".
Wychodząc naprzeciw odczuciom społeczeństwa, które obciąża banki całą winą za kryzys (w proteście przeciwko zarabiającym krocie bankierom powstał w Hiszpanii ruch „oburzonych"), rząd postanowił uderzyć po kieszeni prezesów. Pensje szefów banków z udziałem Skarbu Państwa lub korzystających z pomocy publicznej mają zostać zredukowane nawet o dwie trzecie.
Nie wiadomo, czy to usatysfakcjonuje opinię publiczną, bo prognozy dla hiszpańskiej gospodarki nie są dobre. Wczoraj urząd statystyczny potwierdził, że ubiegły rok zamknął się dla kraju wzrostem zaledwie 0,7 procent, ponaddwukrotnie słabszym od średniej w strefie euro (1,5 proc.). Co gorsza, ostatni kwartał przyniósł wyraźne spowolnienie (o 0,3 proc. w porównaniu z trzecim kwartałem), co było efektem spadku konsumpcji, którego nie zdołał zrekompensować dynamiczny eksport. Zarówno hiszpański bank centralny, jak i MFW przewidują, że kraj wkroczy w fazę recesji, która potrwa cały bieżący rok. Niewielkie odbicie (0,2 proc.) spodziewane jest dopiero w 2013 roku. Do tego czasu bezrobocie, już teraz rekordowe w Europie, wzrośnie z obecnych 22,85 proc. do 23,4 proc.
Sytuacji nie zmieni przyjęta kilka dni temu reforma prawa pracy, ostro krytykowana przez związki zawodowe nawołujące do ulicznych protestów i strajków. Z jednej strony ułatwia ona firmom zwalnianie pracowników, ale z drugiej kusi ich ulgami podatkowymi za zatrudnianie młodych ludzi, z których połowa nie ma pracy.
