Zgodnie z art. 54 ust. 2 pkt 5 [link=http://www.rp.pl/aktyprawne/akty/akt.spr;jsessionid=A82F6C359D34CA89956AF0A2769C1C58?id=163433]ustawy o samorządzie gminnym[/link] jednym ze źródeł dochodów gmin mogą być także spadki. W większości przypadków gminy mogą spadek przyjąć lub odrzucić. W niektórych sytuacjach możliwość wyboru została im jednak odebrana.
[srodtytul]Prawem kaduka[/srodtytul]
Ustawowe dziedziczenie gminy, czyli tzw. prawo kaduka, przewiduje art. 935 § 3 [link=http://www.rp.pl/aktyprawne/akty/akt.spr;jsessionid=0627458B66E79201458AFB7B33787568?id=70928]kodeksu cywilnego[/link]. Zgodnie z nim sytuacja taka występuje, gdy spadkodawca nie posiadał małżonka i krewnych powołanych do dziedziczenia z ustawy, tj. dzieci, rodziców, rodzeństwa i zstępnych rodzeństwa. Nie ma więc znaczenia fakt, że spośród krewnych spadkodawcy żyje wciąż np. rodzeństwo jego rodziców (patrz więcej [b]wyrok TK z 4 września 2007 r., P 19/07[/b]).
[b]Gminą właściwą do otrzymania spadku jest gmina ostatniego miejsca zamieszkania spadkodawcy[/b]. Miejscem zamieszkania osoby fizycznej jest natomiast miejscowość, w której osoba ta przebywa z zamiarem stałego pobytu (patrz art. 25 k.c.). Nie ma więc znaczenia określenie miejsca, gdzie spadkodawca był zameldowany, pomimo że ustawa o ewidencji ludności i dowodach osobistych nakłada na osoby fizyczne obowiązek zameldowania się w miejscu pobytu stałego lub czasowego.
[b]W przypadku dziedziczenia ustawowego gminie nie przysługuje prawo odrzucenia spadku. Co więcej, nie składa ona oświadczenia o jego przyjęciu[/b] (patrz art. 1023 k.c.). Spadek będzie ona dziedziczyć nawet w sytuacji, gdy spadkodawca w testamencie wyłączył ją od dziedziczenia.
