Komandosi w elicie NATO

Dowództwo NATO doceniło polskich komandosów i zaprosiło nasz kraj do elitarnego klubu państw, których specjalnością są właśnie siły specjalne. Tak jest w USA, Wielkiej Brytanii, Francji i we Włoszech.

Jak dowiedziała się „Rz”, dzięki temu polscy oficerowie z Dowództwa Wojsk Specjalnych z Krakowa mogliby stanąć na czele struktury odpowiedzialnej za dowodzenie i koordynowanie sił specjalnych wszystkich członków sojuszu (NATO Special Operations Coordination Center).

[srodtytul]Pozycja w menu[/srodtytul]

– Wiele razy słyszałem od dowódców NATO pochwały pod adresem np. naszego GROM – podkreśla były wiceszef resortu obrony Janusz Zemke, eurodeputowany SLD.

Na razie komandosi z polskich jednostek specjalnych (GROM, Formoza, 1. Pułk Specjalny Komandosów z Lublińca) skupionych w krakowskim dowództwie wykonują jedynie rozkazy w ramach międzynarodowych operacji specjalnych.

– Musimy sobie odpowiedzieć na pytanie, czy chcemy być pozycją w menu czy osobą siedzącą przy stole – dodaje gen. Włodzimierz Potasiński, szef Dowództwa Wojsk Specjalnych. I jak zaznacza, dzięki wejściu do tego elitarnego grona dostalibyśmy prawo decydowania nie tylko o sobie, lecz i o innych.

– Działania sił specjalnych mają istotne znaczenie dla powodzenia innych operacji NATO – mówi Dariusz Rosati, były szef polskiej dyplomacji.

A ekspert ds. stosunków międzynarodowych prof. Zbigniew Lewicki ocenia: – Taka specjalizacja w NATO byłaby niewątpliwie pożądana, bo w siłach specjalnych najważniejsi są ludzie, a tu mamy się czym pochwalić.

[srodtytul]Dziesięciu ze stu[/srodtytul]

By polscy komandosi mogli dowodzić operacjami w ramach NATO, nasza armia musi spełnić wiele warunków.

Najważniejszy to rozbudowanie już istniejących jednostek specjalnych i stworzenie nowych. Jak ustaliła „Rz” – już tak się dzieje. W GROM, Formozie i 1. Pułku Specjalnym Komandosów z Lublińca tworzone są dodatkowe oddziały bojowe.

Poza tym dowództwo w Krakowie niedawno utworzyło Jednostkę Wsparcia Dowodzenia i Zabezpieczenia Wojsk Specjalnych. Nie jest łatwo tam trafić – ze 100 chętnych po selekcji zostaje dziesięciu. To oni mają odpowiadać m.in. za przygotowanie akcji. Jednostka otrzymała imię gen. Augusta Emila Fieldorfa „Nila”.

W Krakowie tworzony jest też oddział, którego głównym zadaniem będzie zbieranie i analizowanie informacji. – To ważny ruch. Najbardziej elitarne jednostki specjalne działają na pograniczu wywiadu – mówi gen. Roman Polko, były szef GROM.

W budowę polskich sił specjalnych zaangażowali się sojusznicy, szczególnie Amerykanie, którzy nieodpłatnie przysyłają oficerów: instruktorów i specjalistów z różnych dziedzin, np. planowania operacji specjalnych czy logistyki. W ostatnim czasie przez krakowskie dowództwo przewinęło się ich już ponad 600. – Nie ma praktycznie miesiąca, byśmy nie pracowali z zespołem NATO – mówi oficer z krakowskiego dowództwa.

[srodtytul]Czekają na śmigłowce[/srodtytul]

Jednak są problemy do rozwiązania. – Nie tak łatwo znaleźć odpowiednich kandydatów – przyznają oficerowie. I zastrzegają, że informacje o liczebności jednostek specjalnych są tajne.

Poza tym przygotowania trwają dłużej, niż zakładano. Polska armia miała osiągnąć tzw. zdolność do prowadzenia samodzielnych sojuszniczych operacji specjalnych w 2012 r. Ale minister obrony Bogdan Klich przesunął ten termin na 2014 r. – Trudno tu posądzić kogokolwiek o złą wolę. Światowy kryzys dotknął niemal wszystkich armii – podkreśla gen. Polko.