Nie zwalnia z tego fakt, że w studium przewidziano możliwość wprowadzenia funkcji uzupełniających. Zmianę przeznaczenia w planie musi więc poprzedzać zmiana samego studium – orzekł Naczelny Sąd Administracyjny, oddalając skargę kasacyjną Rady Miejskiej w Wieliczce (sygnatura akt II OSK 1408/12).
Rada broniła uchwalonego w 2010 r. miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego miasta i gminy Wieliczka dla obszaru „A". Plan został zaskarżony w części przez spółkę IPR Polska z siedzibą w Krakowie.
– Działki spółki miały w studium inne przeznaczenie niż w planie. Możliwe dopuszczalne korekty nie mogą być wytrychem do ustalenia innego przeznaczenia – mówił podczas rozprawy w NSA radca prawny Sebastian Pietrzyk reprezentujący spółkę.
– Zasady ogólne studium wskazywały na możliwość korekty granic i związanej z tym zmiany przeznaczenia terenów – polemizowała w imieniu rady miejskiej radca prawny Agnieszka Jędrzczak.
Spółka, będąca właścicielem m.in. nieruchomości w Wieliczce, twierdziła, że plan zmienił przeznaczenie jej terenów oznaczonych symbolem 45 MW z obszaru pod budownictwo mieszkaniowe wielorodzinne na budownictwo jednorodzinne.