Tak było w przypadku rady powiatu starachowickiego. Otóż radni w podjętej uchwale nie wyrazili zgody na wypowiedzenie warunków pracy radnemu Pawłowi L., który był zatrudniony w urzędzie gminy Mirzec. Wójt wypowiedzenie tłumaczył zmianami organizacyjnymi w urzędzie, a dokładniej zmianami w Regulaminie Organizacyjnym Urzędu Gminy.
Radni powiatu starachowickiego zapoznali się z pismem wójta, a następnie wysłuchali wyjaśnień radnego Pawła L., z których wynikało, iż wraz z objęciem mandatu pojawiły się jego problemy w pracy, których nigdy wcześniej nie miał. Po wysłuchaniu swojego kolegi z rady, rajcy nie wyrazili zgody na wypowiedzenie warunków pracy. W uzasadnieniu opisali stan faktyczny, tzn., iż wójt zwrócił się do rady o wyrażenie zgody, zapoznano się z jego stanowiskiem, wysłuchano radnego i na tej podstawie podjęto uchwałę.
Uchwałę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Kielcach zaskarżył wójt gminy Mirzec. Domagając się stwierdzenia jej nieważności, zarzucił naruszenie art. 22 ust. 5 ustawy o samorządzie powiatowym oraz art. 2 i 7 Konstytucji.
W skardze wójt wskazał, że z uzasadnienia uchwały rady powiatu nie jest możliwe nie tylko poznanie motywów, którymi kierowała się rada przy podejmowaniu tej uchwały, ale również podjęcie z tymi motywami jakiejkolwiek polemiki, bowiem uzasadnienie jest lakoniczne.
Wójt podkreślił, że w uzasadnieniu brak jest precyzyjnego wskazania, o jakiego rodzaju „problemy w pracy" po objęciu mandatu radnego chodzi i na czym te rzekome „problemy" polegają. W skardze wójt zauważył, że wymógł działania na podstawie prawa, w połączeniu z zasadą zaufania rodzi po stronie organu władzy publicznej, którym jest Rada Powiatu Starachowickiego obowiązek precyzyjnego i jednoznacznego motywowania podejmowanych rozstrzygnięć.
