Zgodnie z art. 1 [link=http://www.rp.pl/aktyprawne/akty/akt.spr?id=184196]ustawy z 16 listopada 2006 r. o opłacie skarbowej (DzU z 2006 r. nr 225, poz. 1635 ze zm.)[/link] w sprawach indywidualnych z zakresu administracji publicznej opłacie skarbowej podlega dokonanie czynności urzędowej na podstawie zgłoszenia bądź na wniosek, wydanie zaświadczenia na wniosek oraz wydanie zezwolenia (pozwolenia, koncesji).
W sprawie z zakresu administracji publicznej lub w postępowaniu sądowym podlega jej natomiast złożenie dokumentu stwierdzającego udzielenie pełnomocnictwa lub prokury albo jego odpisu, wypisu lub kopii.
W przypadku otrzymania podania bez uiszczonej opłaty skarbowej organ powinien wezwać stronę do jej uiszczenia. Wezwania dokonuje się na podstawie art. 261 [link=http://www.rp.pl/aktyprawne/akty/akt.spr;jsessionid=FEBF877810A694D887EFA3AF1E7616A4?n=1&id=133093&wid=296180]ustawy z 14 czerwca 1960 r. – Kodeks postępowania administracyjnego (tekst jedn. DzU z 2000 r. nr 98, poz. 1071 ze zm.).[/link]
Organ zobowiązany jest przy tym do wyznaczenia terminu do wniesienia należności. Nie może być on krótszy niż siedem dni i dłuższy niż 14 dni. W przypadku uiszczenia przez stronę brakującej opłaty swój bieg rozpoczyna termin przysługujący organowi na załatwienie sprawy. Jeśli natomiast nie zostanie ona wniesiona, podanie podlega zwrotowi lub czynność uzależniona od opłaty zostaje zaniechana. Następuje to w formie postanowienia, na które służy zażalenie.
W określonych sytuacjach organ jest zobowiązany załatwić sprawę także wtedy, gdy opłata skarbowa nie została wniesiona. Zgodnie z art. 261 § 4 k.p.a. jest to obowiązkiem (a nie uprawnieniem) organu, gdy za niezwłocznym załatwieniem przemawiają względy społeczne lub wzgląd na ważny interes strony, jeżeli wniesienie podania stanowi czynność, dla której jest ustanowiony termin zawity, a także w sytuacji, gdy podanie wniosła osoba zamieszkała za granicą.
