Ustawa refundacyjna nie zabrania szpitalom przyjmowania darowizn

Za sprawą Wielkiej Orkiestry Świątecznej Pomocy mieliśmy w tym tygodniu kolejną odsłonę wadliwości przepisów ustawy refundacyjnej. Jednakże teza, że ustawa refundacyjna zakazuje szpitalom przyjmowania darowizn, jest za daleko idąca.

Szpitale boją się przyjmować jakiekolwiek darowizny, a Ministerstwo Zdrowia reaguje komunikatami. Złą praktyką jest tworzenie prawa, które wymaga komunikatów tłumaczących zakres jego stosowania. Trzeba znowelizować art. 49 ust. 3, który jest teraz wyrazistym i nieodosobnionym przykładem braku precyzji ustawy refundacyjnej.

Przepis ten stanowi, że „zakazane jest stosowanie jakichkolwiek form zachęty odnoszących się do" produktów refundowanych i jako przykład zachęt wymienia m.in. rabaty, upusty oraz bliżej niesprecyzowane darowizny. Przepis ten daje pole do różnych interpretacji. Pojawiły się więc wątpliwości, jak traktować przekazywanie przez WOŚP szpitalom pomp insulinowych, które służą do podawania refundowanych insulin. Pokazuje to, jak niejasny jest zakaz z art. 49 ust. 3 i jakie mogą być tego skutki w praktyce.

Ustawa refundacyjna

nie zawiera przepisu zabraniającego szpitalom przyjmowania darowizn.

Po pierwsze, art. 49 ust. 3 zakazuje zachęt odnoszących się do produktów objętych wykazem leków refundowanych. Oznacza to, że tylko darowizny, których celem jest zachęcenie do zakupu produktu refundowanego, mogą stanowić działania zakazane.

Po drugie, celem przepisu miało być doszczelnienie systemu cen i marż sztywnych na leki refundowane. System taki nie obowiązuje na rynku szpitalnym, gdzie ceny leków refundowanych są maksymalne. Art. 49 ust. 3 nie powinien być zatem w ogóle stosowany do szpitali. Przemawia za tym w szczególności fakt, że zawiera on zakaz upustów, a jeśli ten zakaz miałby się stosować do zakupów leków refundowanych przez szpitale, oznaczałoby to usztywnienie cen wbrew art. 9 ustawy refundacyjnej, jej uzasadnieniu i wypowiedziom przedstawicieli Ministerstwa Zdrowia.

Po trzecie, w katalogu podmiotów, do których kierowanie zachęt jest w szczególności zakazane, art. 49 ust. 3 nie wymienia świadczeniodawców, a przepis ten jako zakazowy należy odczytywać wąsko.

—oprac. kno

Autorka jest adwokatem, partnerem w kancelarii Baker & McKenzie Krzyżowski i Wspólnicy

Czytaj także w serwisach:

Samorząd

»

Zadania

»

Oświata i edukacja

Dobra Firma

»

Podatki i księgi

»

Podatek dochodowy

»