Prawo do opieki zdrowotnej zależy od miejsca zdarzenia

Naczelny Sąd Administracyjny (sygnatura akt: I OW 100/12)

rozstrzygnął spór kompetencyjny w sprawie potwierdzenia prawa pacjenta do świadczeń opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych.

O to, kto jest właściwy do rozstrzygnięcia tej kwestii, spierało się dwóch prezydentów: Bielska-Białej i Oświęcimia. Chodziło o koszty opieki medycznej dla pacjentki, która trafiła do jednego ze szpitali w Oświęcimiu. Placówka wystąpiła do prezydenta miasta o wydanie decyzji potwierdzającej  uprawnienie pacjentki do świadczeń opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych.

Adresat wniosku uznał jednak, że to nie on powinien decydować o prawie kobiety do darmowej opieki medycznej. Okazało się, że pacjentka oświęcimskiego szpitala była wcześniej zameldowana w Bielsku-Białej. Organ uznał więc, że wydanie decyzji o prawie do świadczeń opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych leży w kompetencji prezydenta Bielska-Białej.

Drugi organ też nie czuł się władny do podjęcia rozstrzygnięcia w tej sprawie. Rzeczywiście pacjentka była mieszkanką Bielska-Białej, ale sprzedała tam mieszkanie i przeniosła się do Oświęcimia.

Sprawę komplikował dodatkowo stan pacjentki, który uniemożliwiał komunikację z nią. Nie można było więc ustalić, gdzie konkretnie mieszka w Oświęcimiu.

Ponieważ kolejne ustalenia nie dawały rozwiązania i żaden z prezydentów nie czuł się władny do wydania spornej decyzji, spór musiał rozstrzygnąć sąd kasacyjny.

NSA uznał, że w tym wypadku decyzję potwierdzającą prawo do opieki zdrowotnej sfinansowanej z pieniędzy publicznych ma wydać prezydent Oświęcimia.

Jak przypomniała sędzia NSA Barbara Adamiak, w tym wypadku zgodnie z ustawą o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych o właściwości rozstrzyga miejsce zamieszkania. W tej sprawie jednak ze względu na stan pacjentki nie można było ustalić miejsca jej zamieszkania.

Cytowana ustawa nie zawiera dodatkowej regulacji w tym zakresie. Dlatego zdaniem sądu należy sięgnąć do przepisów kodeksu postępowania administracyjnego. I ustalić właściwość organu na podstawie kryterium posiłkowego, jakim jest miejsce zdarzenia.

Jak podkreślił Naczelny Sąd Administracyjny, tym zdarzeniem był wniosek placówki medycznej, do której trafiła pacjentka i która wystąpiła z wnioskiem o wydanie decyzji potwierdzającej prawo do bezpłatnej opieki zdrowotnej.